منظومه شمسی چیست؟
به زمین و هشت سیاره که شامل:
- عطارد
- زهره
- زمین
- مریخ
- مشتری
- زحل
- اورانوس
- نپتون
که به دور خورشید می چرخند، منظومه شمسی می گویند.
- مدار: مسیر مشخصی است که هر سیاره در آن مسیر به دور خورشید می چرخد.
- سیاره: جرم کروی، جامد و بزرگی هستند که به دور خورشید می گردند و از خود نور ندارند.
- ستاره: یک کره درخشان در فضا است که مقدار بسیار زیادی نور و انواع دیگر انرژی ها را تولید می کند.
- خورشید: خورشید تنها سیاره منطومه شمسی است که ۱۵۰ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارد. اندازه خورشید آنقدر بزرگ است که حدودا به اندازه ۱ میلیون کره زمین را می توان درون آن جای داد. جنس آن بیشتر از گاز هیدروژن است که منبع سوخت و انرژی آن نیز می باشد. خورشید بزرگترین ستاره موجود در جهان هستی (کیهان) نیست، بلکه به دلیل نزدیکی به زمین، از ستارگان دیگر پرنورتر و بزرگتر دیده می شود و دلیل ندیدن ستارگان دیگر در طول روز، به علت نور بسیار زیاد خورشید است.
سیاره اول ـ عطارد (تیر):
نزدیک ترین سیاره به خورشید است. بسیار داغ است. در روی آن فقط دره ها و کوه های خشک وجود دارد. موجود زنده و گیاه ندارد. قمر ندارد. جو (آتمسفر) ندارد. تفاوت دمای شب و روز در آن بسیار بالاست و در هر ۵۹ روز به دور خود می چرخد و مدت زمان چرخش آن به دور خورشید ۸۸ روز است.
سیاره دوم ـ زهره (ناهید):
نزدیک ترین سیاره به زمین است. بسیار داغ و پوشیده از ابر است. صبح ها و عصرها، د رمحل طلوع و غروب خورشید دیده می شود. به همین دلیل به آن ستاره شامگاهی نیز می گویند. این سیاره تقریبا هم اندازه زمین است، بسیار پرنور است و آب و موجود زنده در آن نیست. قمر ندارد، جو آن عمدتا ار کربن دی اکسید است. جهت چرخش زهره به دور خورشید، خلاف چرخش دیگر سیارات است. زهره به دلیل داشتن جو غلیظ که گرما را در خود نگه می دارد، داغ ترین سیاره منظومه شمسی است و مدت زمان هر بار چرخیدن به دور خورشید ۲۲۵ روز است.