پروتکل کیوتو:
پیمان کیوتو (Kyoto Protocol) پیمانی بین‌المللی به منظور کاهش صدور گاز های گلخانه‌ای، که عامل اصلی گرم‌شدن زمین در دهه های اخیر محسوب می‌شوند، است. این پیمان که پیمان‌نامهٔ ریو را تکمیل و ترمیم می‌کند در چارچوب سازمان ملل متّحد شکل گرفت. طی سال های اخیر با افزایش گاز های گلخانه‌ای نظیر متان، دی‌اکسید کربن، بخار آب و اکسید نیتروژن در جو زمین، دمای کره در حال افزایش می‌باشد که این امر باعث ایجاد تغییرات ناخوشایند در محیط زیست خواهد شد.
از این رو در سال ۱۹۹۷ طی پیمانی معروف به کیوتو کشور های صنعتی متعهد شدند که ظرف ده سال آینده میزان انتشار گاز های گلخانه‌ای خود را ۵٪ کاهش دهند و به کشور های در حال توسعه کمک های مالی برای افزایش ضریب نفوذ استفاده از انرژی های تجدید پذیر نظیر انرژی خورشیدی و بادی، اعطا نمایند. البته CFC که از گاز های صنعتی می‌باشد نیز از جمله گاز های گلخانه‌ای محسوب می‌شود، این گاز در گذشته به‌طور وسیع در کندانسور های یخچال و به منظور خنک کردن درون یخچال بکار می‌رفت، اما امروزه به دلیل ایجاد اثر گلخانه‌ای، استفاده از آن در بسیاری از کشور ها ممنوع شده است.