انشا در لغت یعنی از خود نوشتن و از خود خلق کردن با توجه به فهم و درک خود از یک موضوعی می باشد که با استفاده از سخنان بزرگان و به کار بردن آرایه های ادبی مانند تشبیه، جانبخشی به اشیاء و … نوشته ی ما زیباتر می شود.
رعایت پاراگراف (بند):
در انشاء لازم است مطالب را دسته بندی کنیم و با رعایت پاراگراف بندی زیبایی بیشتری به انشاء خود بدهیم. برای رعایت پاراگراف بندی باید خط اول در هر بند تقریبا یک سانتی متر جلوتر باشد.
نقد و بررسی:
- باید موضوع انشا کامل توضیح داده شود .
- با استفاده از آرایه های ادبی و سخنان بزرگان موضوع نوشته می شود .
- رعایت نشانه ها و نقطه گذاری . مثلاً در پایان جمله های خبری و امری نقطه گذاشته می شود و در پایان جمله های پرسشی و عاطفی به ترتیب علامت ؟ و ! می گذاریم .
- برای توقف کوتاه، می گذاریم و اگر خواستیم جمله ای یا متنی از بزرگان را نقل قول کنیم آن را داخل گیومه می گذاریم .
- پاکیزه نویسی و نداشتن غلط املایی: انشا باید تمیز، بدون خط خوردگی و بدون غلط املایی باشد .
- نتیجه گیری: در پایان انشا یک بند «۲ یا ۳ خط » نتیجه نوشته می شود .
- مراعات نظیر: کلمه هایی که در یک عبارت نظیر هم هستند، اگر کلمات مراعات نظیر در تمامی شعری بیاید به آن شبکه معنایی می گویند . مثال : رستم و سهراب
- تلفظ و معنا: بعضی از کلمات هم نویس هستند اما تلفظ و معنای آنها متفاوت است . مانند: میمون و میمون
- بعضی از کلمات از نظر املایی فرق دارند ولی تلفظ آنها یکی است . مانند : صبا و سبا و … .