مقدمه:

کم خونی فقر آهن امروزه بعنوان یکی از شایعترین مشکلات تغذیه ای در جهان مطرح می باشد و در زنان عمدتاً در سنین باروری است. امروزه مشخص شده است که کم خونی فقر آهن منجر به تولد نوزادان کم وزن و زایمان زودرس می شود. این بررسی به منظور تعیین میزان کم خونی فقر آهن در خانمهای باردار که جهت زایمان به مرکز آموزشی – درمانی شهرستان ایذه مراجعه نموده، انجام گردید.

روش کار:

در این پژوهش توصیفی – تحلیلی ۴۰۱ خانم باردار به صورت تصادفی انتخاب و پس از جمع آوری اطلاعات و خونگیری، میزان هموگلوبین، هماتوکریت، فریتین سرم، آهن سرم، ظرفیت کلی آهن اتصال یافته و مرفولوژی سلولهای قرمز تعیین گردید و هموگلوبین کمتر از ۱۱ کم خونی تلقی شد. از آزمون کای اسکوئر و رکرسیون لجستیک برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد و ۰۵/0p< معنی دار تلقی گردید.

نتایج:

یافته ها نشان می دهد که در مجموع ۵/۱۷% زنان باردار مبتلا به کم خونی و ۱۳% مبتلا به کم خونی فقر آهن بودند. زنانی که در دوران بارداری پیکا داشتند، ۰۷/۳ بار بیشتر در معرض خطر آنمی فقر آهن قرار دارند (۰۰۱/0p<). رابطه معنی داری بین زایمان زودرس و آنمی فقر آهن نیز مشاهده شد. خطر نسبی ابتلا به آنمی فقر آهن در زنانی که زایمان زودرس داشتند، ۱۹/۲ است (۰۰۱/0p<). بر اساس همین نتایج تفاوت معنی داری در تعداد روزهای خونریزی قاعدگی در گروه زنان مبتلا به کم خونی وجود دارد (۰۵/0p<).

نتیجه گیری:

از آنجا که کم خونی فقر آهن عارضه ای قابل پیشگیری است و یکی از گروههای آسیب پذیر در مقابل این نوع کم خونی زنان باردار می باشند، بنظر می رسد توجه خاص به برنامه های پیشگیری و مراقبت های دوران بارداری می تواند به کاهش خطر ابتلا به بیماری بیانجامد.