باتری های لیتیومی در صنعت خودرو:
باتری های لیتیومی، باتری لیتیوم یون (Lithium-ion battery) ـ (Li-ion یا LIB) یک خانواده از باتری های قابل شارژ است که در آن در زمان تخلیه، یونهای لیتیوم از الکترود منفی به سمت الکترود مثبت و در هنگام شارژ شدن درخلاف جهت حرکت میکنند. باتریهای لیتیوم-یون معمولاً برای وسایل الکترونیکی قابلحمل و وسایل نقلیه الکتریکی استفاده می شوندو استفاده از آنها در کاربردهای هوافضا و نظامی در حال افزایش است. باتریهای لیتیوم-یون بالاترین چگالی انرژی را فراهم میسازند که تقریباً دو برابر انرژی قابل دسترسی از باتریهای نیکل-کادمیم است.
باتریهای لیتیم-یون معمولاً برای تأمین نیروی لازم در دستگاههای الکترونیکی قابل حمل مورد استفاده قرار میگیرند. در مقایسه با نسلهای قدیمیتر باتریها یعنی باتری نیکل–کادمیم و باتری نیکل ـ هیدرید فلز، باتریهای لیتیم-یون حدود ۳ تا ۵ برابر وزن و حجم کمتری دارند. باتری لیتیم-یون انرژی زیادی تولید میکند اما در مقابله با باتریهای نیکل-هیدرید ایمنی آنها پایین است. برای نمونه این نوع باتریها زود آتش میگیرند. اما نسل جدید باتری لیتیم-یون با حل «مشکل کاتدی» هر نیاز را برآورده میکنند.
اصول شیمی، عملکرد، هزینه و ایمنی باتریهای یون لیتیم مختلف با هم تفاوت دارد. وسایل الکترونیکی دستی بیشتر از باتریهای لیتیوم پلیمر (با ژل پلیمری به عنوان الکترولیت) استفاده میکنند، که در آنها اکسید کبالت لیتیوم (LiCoO2) به عنوان کاتد و گرافیت به عنوان آند عمل کرده، و در مجموع چگالی انرژی بالایی را ارائه میدهند. باتریهای فسفات آهن لیتیوم (LiFePO4)، اکسید منگنز لیتیوم (اسپینل LiMn2o4، یا مواد لایهای لیتیمی پایه Li 2MnO3) و اکسید کبالت منگنز نیکل لیتیوم (LiNiMnCoO2) ممکن است عمر طولانیتری ارائه دهند و ممکن است ظرفیت باردهی بالاتری داشته باشد. از چنین باتریهایی بهطور گستردهای برای ابزارهای الکتریکی، تجهیزات پزشکی و سایر کاربردها استفاده میشود.
زمینههای تحقیقاتی برای باتریهای یون-لیتیوم شامل افزایش طول عمر، افزایش تراکم انرژی، بهبود ایمنی، کاهش هزینه و افزایش سرعت شارژ و دیگر موارد است. تحقیقات در زمینه الکترولیتهای غیرقابل اشتعال به عنوان راهی برای افزایش ایمنی به دلیل اشتعالپذیری و فرار بودن حلالهای آلی مورد استفاده در الکترولیتهای متداول در حال انجام است. این استراتژیها شامل باتریهای لیتیوم یونی آبی، الکترولیتهای سرامیکی جامد، الکترولیتهای پلیمری، مایعات یونی و سیستمهای بسیار فلوئوریزه هستند.