اَعمال اُمّ داوود از عباداتی است که در ماه رجب در ایّام‌البیضِ (روزهای سیزدهم تا پانزدهم) به جا آورده می‌شود. این اعمال را امام صادق (ع) به ام داوود مادر رضاعی اش به منظور آزادی فرزند او داوود آموزش داده است. این حدیث در چند منبع روایی شیعه چون مِصباحُ المُتَهَجِّدِ شیخ طوسی و اِقبال الاَعمالِ سید بن طاوس آمده است. به‌گفته ام داوود پس از انجام دادن این اعمال، داوود آزاده شده و به خانه برگشته است. برخی از علمای برجسته شیعه همچون شیخ طوسی و سید بن طاووس انجام دادن این اعمال را برای برآورده شدن حاجات و رفع ظلم مؤثر دانسته‌اند.
- ام داوود: امداوود دختر عبدالله بن ابراهیم و همسر حسن مُثَنّیٰ است. ازآنجاکه فرزندش، داوود نام داشت، به امداوود شهرت یافت. ام داوود مادر رضاعی امام صادق (ع) بوده است.
- ماجرای بیان اعمال ام داوود: داستان بیان اعمال ام داوود را شیخ صدوق در کتاب فضائل الاشهر الثلاثه (فضایل ماه‌های سه‌گانه) و سیدبن طاووس در کتاب اِقبال الاَعمال نقل کرده‌اند که خلاصه آن به‌شرح زیر است: داوود پسر ام داوود توسط حکومت منصور دوانیقی خلیفه عباسی اسیر می‌شود و به زندانی در عراق منتقل می‌شود. ام داوود تا مدتها از او بی‌خبر می‌ماند و هرچه دعا می‌کند، از او خبری نمی‌رسد؛ تا اینکه روزی نزد امام صادق (ع) می‌رود، امام سراغ داوود را می‌گیرد و او ماجرا را برای امام صادق (ع) تعریف می‌کند. امام از او می‌خواهد اعمال (ام داوود) را به‌جا آورد. ام داوود می‌گوید چندی پس از انجام‌دادن آن اعمال، داوود به خانه برگشته و گفته است که او را در نیمه رجب آزاد کرده‌اند.