ویتامین ث vitamin C یا ال آسکوربات یا اسکوربیک اسید ریز مغذی حیاتی برای گونه های پیشرفته پستانداران (انسان، میمون‌ها و مانند این‌ها)، شمار اندکی از گونه های دیگر پستانداران (به‌ویژه خوکچه هندی و خفاش‌ها)، تعدادی از گونه های پرندگان و برخی ماهی هاست. تقریباً بجز مواردی که در بالا ذکر شد بقیه جانداران این ویتامین را در بدن خود می‌سازند. در سده نوزدهم و در جریان مبتلا شدن بسیاری از دریانوردان به بیماری اسکروی این دریانوردان چاره کار را در مصرف مرکبات دیدند و بالاخره در سال ۱۹۲۸ این ویتامین در میوه پرتقال کشف شد و اسید اسکوربیک نام گرفت. این ویتامین که از ویتامین های محلول در آب است، در میوه ها مخصوصاً میوه های ترش و مرکبات و دیگر میوه ها و گیاهان سبزیجات و صیفی ها موجود است. در برابر حرارت و مواد قلیایی و طول زمان از بین می‌رود. این ویتامین در واکنش های شیمیایی بدن یک حمل‌کننده الکترون است و از مهم ترین آنتی اکسیدان ها است که نقش مهمی در سلامتی بدن و دستگاه ایمنی دارد. ممکن است ویتامین ث در کم کردن عوارض بیماری کویید۱۹ مفید باشد.
- انسان بدلیل نداشتن آنزیم گلونولاکتون اکسیداز قادر به ساخت ویتامین c نیست.
- اسید اسکوربیک در اثر اکسیداسیون به اسید دهیدرواسکوربیک وسپس به اسیددی کتوگلونیک ،اسید اگزالیک واسید ترئونیک تبدیل می شود.
- مرحله اول واکنش برگشت پذیرومراحل دیگربرگشت ناپذیر است.
- دفع کلیوی راه اصلی دفع ویتامین می باشد.