سل یا تب لازم یک بیماری عفونی شایع و در بسیاری از موارد مرگبار است. این بیماری توسط گونه‌های مختلف مایکوباکتریا، به‌طور معمول «مایکوباکتریوم توبرکلوزیس» ایجاد میشود. سل به‌طور معمول به شش‌ها حمله می‌کند، اما بر قسمت‌های دیگر بدن نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. وقتی افرادی که عفونت سلی فعال دارند سرفه، عطسه، یا بزاق خود را از طریق هوا منتقل می‌کنند سل از طریق هوا پخش میشود. اغلب عفونت‌ها بدون علامت و پنهان هستند. اما معمولاً از هر ده عفونت نهفته یک عفونت در نهایت پیشرفت کرده و به بیماری فعال تبدیل میشود. اگر سل درمان نشود، بیش از ۵۰٪ از افرادی که به آن آلوده می‌شوند را به کام مرگ می‌کشاند.
علائم کلاسیک عفونت سل فعال عبارتند از سرفه مزمن با خلط آغشته به خون، تب، تعریق شبانه، و کاهش وزن. (سل قبلاً به دلیل کاهش وزن افراد به «زوال» مبتلا معروف بود) عفونت اندام‌های دیگر باعث طیف وسیعی از علائم میشود. تشخیص سل فعال به رادیولوژی (معمولاً عکس از قفسه سینه با X-ray) و همچنین آزمایش‌های میکروسکوپی و کشت میکروبیولوژیک مایعات بدن متکی است. تشخیص سل نهفته متکی بر تست پوستی توبرکولین (TST) و آزمایش خون می‌باشد. درمان دشوار است و مستلزم آن است که آنتی‌بیوتیک‌های متعددی در یک مدت زمان طولانی استفاده شوند. ارتباطات اجتماعی نیز غربالگری و در صورت لزوم مورد درمان قرار می‌گیرند. مقاومت در برابر آنتی بیوتیک‌ها یک مشکل رو به رشد در عفونت‌های سل مقاوم در برابر داروهای چندگانه (MDR-TB) می‌باشد. برای جلوگیری از سل، مردم باید برای این بیماری غربالگری و با واکسن bacillus Calmette-Guérin واکسینه شوند. این بیمار در قدیم به نام تب لازم شناخته میشد. هم اکنون در مناطقی با نام توبرکلوزیس هم نامیده میشود.
سل کودکان ۱۵-۵ % ازکل موارد سل بالینی را تشکیل میدهد؛ هرچند که این نسبت در جوامع مختلف تحت تاثیر عواملی نظیر فراوانی و تجمع مخازن بیماری موجود در جامعه (بیماران مبتلا به سل ریوی با اسمیر خلط مثبت) وهمچنین میانگین سنی جمعیت می تواند متفاوت باشد. چناچنه کودکی به سل مبتلا شود، همیشه افراد بزرگسال خانواده وی از نظر ابتلا به سل ریوی با اسمیر خلط مثبت (بعنوان منابع انتشار بیماری ) باید با دقت مورد بررسی قرار گیرند؛ چراکه معمولا عامل آلودگی و ابتلای کودک در اطرافیان آنان وجود دارد. کودکان بندرت مبتلا به سل ریوی خلط مثبت می شوند واز طرفی نمی توانند خلط راخارج کنند؛ لذا قدرت انتقال بیماری به سایرین را ندارند.