دعای جوشن کبیر:
جوشن کبیر دعایی منقول از پیامبر اکرم(ص) در ۱۰۰ بند، حاوی ۱۰۰۱ نام و صفت خداوند است. در این دعا، بیشتر نام های خدا و تعبیرات دیگر از قرآن گرفته شده است. و آنها به گونهای در کنار یکدیگر قرار گرفتهاند که علاوه بر مُسَجَّع و موزون بودن، در بیشتر موارد، اسماء و صفات از لحاظ حروف پایانی نیز یک شکل و مشابهاند. دعای جوش کبیر را جبرئیل به پیامبر اسلام(ص) در یکی از جنگ ها برای در امان بودن از آسیب های جنگ آموزش داده است. امروزه این دعا در ایران معمولا یکی از بخش های ثابت مراسم شبهای قدر در ماه رمضان است. عدهای نیز به سفارش روایات، این دعا را بر روی کفن خود مینویسند.
ماجرای نزول:
امام سجاد(ع) از امام حسین(ع) و او از امام علی(ع) نقل کرده است که در یکی از جنگ ها، پیامبر(ص) زرهی سنگین پوشیده بود و آن زره جسمش را اذیت میکرد. جبرئیل نازل شد و ضمن رساندن سلام خدا بر پیامبر(ص) گفت: «این زره را از بدنت بیرون بیاور و به جای آن این دعا را بخوان که برای تو و امت تو امان است». علت نامگذاری این دعا به جوشن کبیر (به معنای زره بزرگ) نیز همین است.البته این ماجرا در منابع تاریخی نقل نشده است.
فضیلت:
بنا بر روایت، هر کس این دعا را هنگام خروج از خانه بخواند، خدا او را حفظ میکند و ثواب بسیار به او میدهد و هرکس آن را بر کفنش بنویسد از عذاب قبر مصون میماند و هرکس آن را اول ماه رمضان بخواند، خدا به او درک فضیلت شب قدر را روزی میدهد و هر کس آن را سه بار در این ماه بخواند، در طول زندگی اش در امان خدا قرار میگیرد. جوشن کبیر از دعاهای رایجی است که شیعیان ایران در شب های قدر به صورت گروهی و فردی میخوانند.