برنامه‌ریزی منابع سازمانی (Enterprise resource planning) (به اختصار ERP)، شامل طیف وسیعی از فعالیت‌های مختلفی است که به بهبود عملکرد یک سازمان منتهی می‌شود و تمام داده‌ها و فرایندهای یک سازمان را در یک سیستم نرم‌افزاری و در قالب یک بانک اطلاعاتی به صورت پیوسته، منظم و دقیق مدیریت می‌نماید. ERP به معنای مدیریت برنامه‌ریزی منابع سازمان یا ۴M (Man, Machine, Material, Money) (مواد، ماشین آلات، پول و نیروی انسانی) می‌باشد و به سازمان‌ها و شرکت‌ها کمک می‌نماید تا فرایند دقیق برنامه‌ریزی کلیه منابع سازمان را در جهت کاهش هزینه و افزایش درآمد مدیریت نمایند. تعاریف دیگری نیز از ERP وجود دارد .ERP بر پایه سیستم ها برنامه‌های کاربردی تهیه شده‌است که شامل چندین برنامه کاربردی است که به صورت یکپارچه همه فعالیت‌های داخلی یک سازمان را در گستره واحدهای عملیاتی سازمان مدیریت می‌کند. این فعالیت‌ها می‌تواند بازهٔ وسیعی از مدیریت فروش، مدیریت تأمین، مدیریت تولید، مدیریت کیفیت، مدیریت انبار، مدیریت لجستیک، مدیریت نگهداری و تعمیرات، مدیریت پروژه، مدیریت مالی، مدیریت قیمت تمام شده، مدیریت منابع انسانی و مدیریت مهندسی را شامل شود. در واقع ERP، سامانه‌ای است که دارای اهداف، اجزا و محدوده مشخص و معینی است.
برنامه ریزی منابع سازمان (بنگاه اقتصادی) (Enterprise Resource Planning) : سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمان از دهه ۹۰ میلادی مطرح شده اند. این سیستم ها از جدیدترین جلوه های توسعه فناوری اطلاعات به شمار می آیند. توجه به تاریخچه پیدایش و رشد آنها، موءید تمایزشان از سایر سیستم های یکپارچه اطلاعاتی است. استقرار آنها پیچیده، زمان بر و هزینه زاست و آمادگیهای سازمانی ویژه ای را طلب می کند. سیستم های ERP به عنوان مبحثی نوین در آخرین دهه از قرن بیستم مطرح شده اند که به بهره گیری از مفاهیم مهندسی مجدد فرایندها و یکپارچه سازی سیستم به بهبود زنجیره تامین مواد و منابع، کاهش موجودی ها و زمان تولید، حذف اقدامات تکراری و در نهایت به بهینه سازی تولید می انجامد. ERP به لحاظ بهره مندی از مزایای متعدد از جمله ساختار یکپارچه و توان بهبود بر مبنای مهندسی مجدد فرایندها از جدیدترین و موثرترین نمودهای فناوری اطلاعات به شمار می رود. این سیستم ها از بهترین روش های مدیریت اطلاعات در سازمان هاست که در آنها سعی براین است که نیازهای اطلاعاتی دپارتمان های متفاوت تحت یک بستر واحد در حداقل زمان ممکن و با حذف اقدامات موازی تهیه و در اختیار گذاشته شود.
ERP نماینده نسل جدیدی از سیستم های اطلاعاتی است که اطلاعات سازمان را با استفاده از فناوری اطلاعات در تمامی حوزه ها به صورت یکپارچه و با ساختاری شناور جمع آوری نموده و با استفاده از برنامه ریزی های خاص، در اختیار کاربران در تمامی سطوح سازمان قرار میدهد. بیشترین توجهات در پروژه های توسعه نظامهای ERP معمولا متوجه مسایل اقتصادی و فنی آنها می باشد. توسعه سیستم های اطلاعاتی در سازمان می بایست از هر دو جنبه رویکردهای “تکنیکی” و “رفتاری” مورد بحث و مطالعه قرار گیرد. پژوهش های متعددی در ارتباط با سیستم های یاد شده صورت گرفته و در آنها ابعاد مختلفی مبتنی بر رویکردهای دوگانه مذکور مورد توجه واقع شده است. یکی از زمینه های جدید که کمتر مورد توجه واقع شده است، دانش سازمانی است. پژوهش ها نشان می دهد که موفقیت پروژه های سنگین ERP در مراحل انتخاب، پیاده سازی، بهره برداری و بروزآوری، در سازمان متقاضی نیازمند وجود دانش های ویژه ای در سازمان است.