در متون دینی و سخنان پیشوایان (علیهم‌السّلام) راه‌های جبران بسیاری برای گناهان ذکر شده است، چه رسد به اموری که واقعا گناه نبوده‌اند. آثار وضعی گناهان در زندگی افراد از اموری است که در آیات قرآن و روایات از آن سخن گفته شده است. امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «کسی که تصرف در مال یتیم به ستم کند، خداوند فردی را مسلط بر او یا نسلش می‌سازد که همان ستم را در حق آنان روا دارد، و سپس این آیه را تلاوت کردند؛ آنان که فرزندانی ناتوان از خود باقی می‌گذارند و نگران آینده آنها هستند، باید از خدا بترسند و (در حق یتیمان مردم) درست سخن گویند.» امام رضا (علیه‌السّلام) فرمود : «خداوند به یکی از پیامبرانش وحی کرد، رضایتم را در اطاعتم قرار دادم، و اگر از کسی راضی شدم نعمتم را بر او افزون کنم و پایانی برای نعمت من متصور نیست و از طرفی اگر کسی مورد خشم من قرار گیرد او را لعنت می‌کنم، و آثار لعنت من تا هفت نسل او را شامل خواهد شد.»
آثار گناه برقلب:
در قرآن و روایات، بسیار سخن از قلب به میان آمده که منظور از آن، مرکز فرماندهی و ادراکات است. قلب سلیم و پاک کانون تولید کارهای نیک است که فرمودند قلب حرم خداست و به عکس قلب ناسالم و تاریک، کانون فساد می‌باشد و ما در راستای اطاعت خدا و دوری از گناه، باید توجه عمیق به پاک نگهداشتن قلب داشته باشیم. قلب انسان در اثر گناه و معصیت تبدیل به سخت‌ترین فلزات می‌شود یعنی تبدیل به فولاد می‌شود انسان وقتی گناه روی گناه انجام داد دیگر هیچ حرف حقی در قلبش فرو نمی‌رود که قرآن می‌فرماید اگر ما این قرآن را به کوه ها نازل می‌کردیم کوه ها متلاشی می‌شدند برخی از انسان ها به قدری سنگ‌دل شده‌اند بر اثر گناه که قرآن هم در قلب آنها اثر نمی‌کند با وجود دانستن فلان گناه، گناه است همین‌طور و مکرر مرتکب آن گناه می‌شود و صدای حق را نمی‌شوند که قرآن در این‌باره می‌فرماید: کَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ مَا کَانُوا یَکْسِبُونَ.