فصل بهار:
اکثراطباء فصل ربیع را معتدلترین فصلهامی دانند هم اندر سرما و گرما و هم اندر خشکی وتری. در این فصل، آدمی از جو سرمای زمستان به هوای معتدل بهار منتقل می شود و لذا باید متوجه این تغییرات جوی باشد بویژه اینکه بعداز بهار، فصل تابستان در راه است.
جناب شیخ الرئیس در قانون:
«هنگامی که (ربیع ) بر مزاج جبلی خود باشد افضل فصول است به این علت که مناسب مزاج دم و روح است. طبیعت فصل ربیع معتدل اما میل به حرارت لطیفیه و رطوبت طبیعیه دارد. این فصل، محمّر لون است به جهت آنکه خون را به اعتدال بسوی پوست جذب می کند اما مانند هوای تابستان محلل نیست. بهار امراض مزمنه را به تهییج وا می دارد به این بیان که اخلاط راکد را جاری کرده و سیلان می دهد … و چیزی همانند فصد و استفراغ و تقلیل از طعام و تکثیر شراب، موجب خلاصی از امراض این فصل نیست.»
تدابیر این فصل از دیدگاه شیخ الرئیس در قانون:
- در اوایل فصل بهار به فصد واسهال و بویژه قی کردن مبادرت نماید.
- باید از انواع گوشت و نوشیدنی هایی که گرمی بخش و بسیار مرطب هستند، دوری جست.
- غذا باید لطیف باشد.
- ورزش باید بطور معتدل و بیشتر از ورزش در ایام تابستان انجام گیرد.
- بدن را نباید با طعام انباشت، بلکه غذا را کم و سبک تناول کرد.
- نوشیدنی ها و ربهای فرونشاننده گرما، خوب و پسندیده است.
- باید از غذاهای گرم و تلخ و تند و شور پرهیز بعمل آید.
حکیم گیلانی در الواح الصحه:
- باید غذا در فصل ربیع به اعتدال قریب بود.
- غذا باید سریع الإنحدار و والهضم باشد.
- باید از غذای مالحی و حریفی و مسخنی و مرطبی دوری کرد.
- از غذای دو فصل آینده در مقدار، کمتر باشد.
- همچنین اجتناب از امتلاء واجب است و الزام دعت و استعمال ظل و ریاضت معتله مستحب.
- غذا، اقتصار نماید بر مثل لباب خبز نقی و گوشت حولی و گوشت مرغ و ماهی رضراضی و کدو و ماش و امثال آن.