طرح های برتر موضوع حسابداری اجتماعی ـ چکیده:

این مقاله نیز تسلط و برتبری را برای ارائه موضوع حسابداری اجتماعی SER به عنوان یک رشته سیاسی بکار می برد. استدلال شده است که در این حوزه سیاسی تسلط خاصث در توضیحات روش SER می تواند تشخیص داده شود. پارامترهای برتر نظریه ای از طریق نکته های مرجع سهام دار، قانونی بودن و تئوریهای اقتصادی سیاسی مارکسیت ارائه شده اند. تحلیل این مراجعه آشکار می کند که خلا، مغایرت و تناقض در حوزه SER وجود دارد و این از نظر جامعه شناسی مشکل آفرین است، این مقاله ترکیب شده با تحلیل پیشنهادی بوجود آمده از کار زمینه ای سالهای اخیر استدلال می کند که بیان دوباره رشته SER اجتناب ناپذیر و مطلوب است.

ایجاد برتری ـ موضوع حسابداری اجتماعی:

پارکر (۲۰۰۵) به تقلید از میتوز (۱۹۹۷) قبول دارد که موضوع SER حجیم، غیرقابل مقایسه، انتخابی و هنوز بدون فلسفه های مورد توافق یا نقطه نظرهای مورد توافق است. در دنیای پست مدرن ما … این وضعیت مطلوبی هرمی شود که در آن از جستجوی موقعیت های واحد وارزیابی های یک شکل دست می کشیم (صفحه ۸۴۴).

به این ترتیب، پارکر (۲۰۰۵) برای تعدد نظریه ای پیوسته استدلال می کند:

تعدد در لنزهای نظریه ای وروش شناسی های بکار رفته در مسائل تحقیقی متداول می تواند نگرشهای افزایش و انباشتی بدهد که به صورت اشتراکی و متفاوت غنی می شوند. همه مالبتر هستند. این تئوری SER توضیحی واحد و کلی نه تنها سراب است بلکه نمی تواند رونق نگرشهایی را که در این حوزه پیچیده و در حال تغییر تحقیق و عمل نیاز داریم ارائه دهد (صفحه ۸۴۹).

تئوری سهام دار: نقطه مرجع خالی:

در تئوری سهام دار دو رشته وسیع می تواند تشخیص داده شود (گری ۱۹۹۶ و دیگان ۲۰۰۰) در ابتدا شیوه عادی سهام دار وجود دارد که با یکسان کردن روابط قدرت و افزایش دموکراسی می پیچد. این شیوه با نظریه را ولیسان توزیع درست بیشتر از نظریه خود محور یا شرکت محور خواسته ها قابل مقایسه است (وود ۱۹۹۴، صفحه ۱۰۳) دوم این که نوع متفاوت سازمان محورتری وجود دارد. در این مورد، سهام داران با سازمانی کار مطابق با نیاز استراتژیک درک شده برای مدیریت روابط خاص در تامین بقا و دسترس شرکت شناسایی می شود (کلارکسون ۱۹۹۵، پست ۲۰۰۲).

این نوع متفاوت دوم مشهور تر از دو مورد در هر موضوع بوده است که در آن اعمال شده است. بعد مدیریتی تئوری سهام دار (فریمان ۱۹۸۴) ریشه های آن را در مطالعات طراحی شرکت (آنسوف ۱۹۶۵)، مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت (ستی ۱۹۷۱، ووتاو ستی ۱۹۷۴) و تئوری سیستم ها در کاربرد آن در تئوری سازمانی (آکوف ۱۹۷۰، ۱۹۷۴) عمیق تر می کند.