نگاهى به تفاوت سنسورهاى CCD و CMOS :

همانطور که در گذشته خواندید، تفاوت اساسى دوربین هاى دیجیتال با دوربین هاى اپتیکال (فیلمى) در آن بود که دوربین هاى دیجیتال فاقد فیلم بودند. این دوربین ها حاوى یک سنسور بودند که نور را به بارهاى الکتریکى تبدیل مى کردند. ابعاد سنسورهاى تصویرى از ابعاد فیلم کوچک تر است. براى مثال ابعاد هر فریم از یک فیلم ۱۳۵ معمولى ۲۴ میلیمتر در ۳۶ میلیمتر است.

اما سنسورى که براى ایجاد یک تصویر ۳/۱ مگاپیکسل استفاده مى شود حدوداً ۵ میلیمتر در ۷ میلیمتر است. سنسورهاى تصویرى انواع مختلفى دارند. سنسور تصویرى که توسط اکثر دوربین هاى دیجیتال استفاده مى شود از نوع CCD (Charge Coupled Device) است. برخى دیگر از دوربین ها از سنسور CMOS (Complementary Metal Oxide Semiconductor) استفاده مى کنند.

اختلاف روش تولید، تفاوت هاى زیادى بین سنسورهاى CCD و CMOS ایجاد کرده است:

• سنسورهاى CCD تصاویرى با کیفیت بالا و بدون نویز ایجاد مى کند. در حالى که تصاویر حاصل از سنسورهاى CMOS عموماً نسبت به دریافت نویز مستعد ترند.
• به دلیل حضور چندین ترانزیستور در هر پیکسل از سنسورهاى CMOS این سنسورها از حساسیت کمترى برخوردارند. بسیارى از فوتون هایى که به سطح سنسور مى رسند، به جاى برخورد با فوتودیودها به ترانزیستورها برخورد مى کنند.
• سنسورهاى CMOS انرژى بسیارکمى مصرف مى کنند. در حالیکه مصرف انرژى (به دلیل پردازش پیچیده اطلاعات) در سنسورهاى CCD حدود ۱۰۰ برابر بیشتر از سنسورهاى CMOS است.
• و … .

تلاش براى ساده کردن تکنولوژى اطلاعات ـ پیروزى بر پیچیدگى:

جان مائدا مى گوید: «کامپیوتر مرا دشمن خودش مى داند، به هر چیزى که دست مى زنم کار نمى کند.»

آن ابزارهاى (Plug and play) مانند پرینترها و دوربین هاى دیجیتال را در نظر بگیرید که هر کامپیوتر شخصى على الظاهر به طور خودکار به محض آن که این وسایل از طریق سوراخى به نام پورت USB در پشت کامپیوتر به آن وصل مى شوند آنها را شناسایى مى کند. آقاى مائدا مى گوید هر گاه یکى از چنین ابزارهایى را به کامپیوترش وصل مى کند، یک پیغام خطاى طولانى و غیرقابل فهم از سوى ویندوز بر روى صفحه مونیتور ظاهر مى شود. اما او بر مبناى تجربه تلخش مى داند که جان کلام در این پیغام طولانى جواب منفى است.