توطئه قتل نادرشاه:

قبل از قتل نادرشاه برادرزاده اش علیقلی میرزا حکمران سیستان و مضافات آن بود و محصلین مالیات، برای سیستان و مضافات یکصد و پنجاه هزار نادری مالیات تعیین کرده بودند و آن مبلغ را از علیقلی میرزا میخواستند. علیقلی میرزا با این که مردی متکبر و خودخواه بود باتکای این که نادرشاه، عمویش میباشد و او میتواند از وی بخواهد که آن مالیات را تخفیف بدهد نامه ای به عم نوشت و در آن گفت امسال وضع محصول سیستان و مضافات بد بود.

و زارعین از عهده پرداخت یکصد و پنجاه هزار نادری برنمیآیند و بهتر است که وی آن مبلغ را به پنجاه هزار نادری تخفیف بدهد. نادرشاه ددر جواب برادرزاده اش نامه ای تند نوشت و گفت آیا تو این قدر جسور شده ای که بر مالیاتی که از طرف محصیلن من وضع شده است ایراد کمیگیری؟ و اگر بیدرنگ یکصد و پنجاه هزار نادری را به محصلین مالیات پرداختی و مفاصاحساب گرفتی فبها و گرنه تو و مردم سیستان چشم ها را از دست خواهید داد.

آخرین شب پادشاهی و زندگی نادرشاه:

در داخل خیمه (ستاره) زن عیسوی نادرشاه که پادشاه ایران وی را دوست میداشت منتظر مراجعت شاه بود و وقتی دید که نادر خشمگین است برخاست و شاه را استقبال کرد و پرسید ظل الله را چه میشود؟ نادر نشست و گفت هر کس در پیرامون من میباشد بمن خیانت میکند. ستاره گفت آیا اتفاقی تازه افتاده است نادر گفت من امر کرده بودم که دعلیقلی از سیستان خارج نشود و او بر خلاف امر من رفتار کرد و از سیستان خارج شد و او را مشهد دیده اند.

و با این که علیقلی مسافت یکصد و هشتاد فرسنگ از سیستان تا مشهد را طی کرد یک تن از حکام بین راه از عبور او ممانعت نکرد و یا عبورش را بمن اطلاع نداد و من تصمیم گرفته ام ریشه تمام خائنین را خشک کنم ستاره در صدد برآمد که با مهربانی شاه را از خشم فرود بیاورد اما غضب پادشاه ایران از بین نمیرفت و خواست بخوابد. ستاره بستر شاه را آماده کرد و نادرشاه استراحت نمود و بعد از نیم ساعت خوابش برد اما ستاره خوابش نمیبرد.

مبارزه کریمخان زند با قحطی ـ اصفهان:

شاه طهماسب اول پسر شاه اسماعیل اول پادشاهی خرافه پرست بود اما خرافات را بر مردم تحمیل نمیکرد و از نظر تاریخی در خور تحسین است چون با رشادت و استقامتی قابل تحسین مقابل سلاطین عثمانی ایستاد و نگذاشت که پادشاهان عثمانی ایران را اشغال نمایند و هفت بار سلاطین عثمانی با ارتش های بزرگ در دوره سلطنت طهماسب اول بایران حمله کردند و هر بار آن پادشاه، قشون عثمانی را عقب راند. چون پادشهاه طهماسب اول پادشاهی دلیر و با استقامت بود. ایرانیان خرافه پرستی او را ندیده می گرفتند خاصه آن که مردم را مجبور نمی کرد در سراسر ایران ریشه درخت انگور را از خاک بیرون بیاورند تا اینکه کسی نتواند در ایران شراب بیاندازد.

شاه اسماعیل ثالث رشادت و استقامت و اراده شاه طهماسب اول را نداشت و با لجاجت خرافه پرستی خود را بمردم تحمیل میکرد و مردم را مجبور مینمود که روزهای مخصوص سر را بتراشند و ریش را اصلاح کنند و هر کس ریش خود را میتراشید محکوم به مجازات چوب خوردن میشد. در نتیجه افراد صنف سلمانی اصفهان مجبور شدند که هر هفته سه روز دست از کار بکشند و تخلف از دستور شاه اسماعیل ثالث مستلزم مجازات بود. علی مردان خان بختیاری با یک عده سوار اصفهان حمله ور گردید و مردم که از شمال اسماعیل ثالث به تنگ آمده بودند با شعف بکمک او برخاستند و علی مرادخان بدون برخورد بمقاومت اصفهان را مسخر کرد و احکام شاه اسماعیل ثالث را لغو نمود و مردم بعد از مدتی نفس به آسودگی کشیدند.

نخستین شجاعت فوق العاده آقامحمدخان در میدان جنگ:

کریم خان زند وقتی مطلع شد که پول مالیات استرآباد از طرف آقا محمد خان برده شده و عده ای هم بقتل رسیده اند برای (محمدخان قاجار دولو) نامه ای نوشت و در آن گفت که اگر نمیتوانی آقامحمدخان را دستگیر کنی و بمن اطلاع بده تا دیگری را بحکومت استرآباد منصوب کنم و اگر در خود توانائی دستگیر کردن او را میبینی بمن اطلاع بده و هر قدر سرباز بخواهی در صورتیکه بسیج کردن آنها امکان داشته باشد بکمکت خواهم فرستاد.