راکتورهای هسته ای:
اولین نیروگاه هسته ای با راکتور آب تحت فشار شوروی سابق، در شهر Novovoronezh در سال ۱۹۶۳ وارد مرحله بهره برداری شد. این نیروگاه VVER-210 نامیده شد و قدرت الکتریکی آن ۲۶۵ مگاوات بود. این طرح در تکنولوژی وستینگ هاوس الهام گرفته شده بود و نسبت به آن تفاوتها و کمبودهای زیادی داشت. دومین راکتور از همین نوع به قدرت ۳۳۶ مگاوات در همان شهر یعنی Novovoronezh ساخته شد. در این دو نیروگاه که اولین نسل از نیروگاه های VVER بود پوشش ایمن برای راکتور در نظر گرفته نشده بود. در واقع این دو نیروگاه را میتوان به عنوان نیروگاههای آزمایشی برای جمع آوری اطلاعات فنی و تجربیات اولیه جهت توسعه نیروگاههای VVER بعدی در نظر گرفت.
دیگ فشار:
دیگ فشار قسمتی از راکتور هسته ای است که شامل قلب راکتور، بازتابنده های نوترون، لوله های عبور دهنده آب خنک کننده و موارد دیگر میباشد. برای ساخت دیگ فشار از آلیاژهای فولاد با ترکیب معینی از منگنز- نیکل و مولیبدن استفاده میشود. دیگ فشار به صورت استوانه ها و قطعاتی که بعداً به یکدیگر جوش داده میشوند ساخته میشود. این دیگ از دو قسمت بالا و پائین تشکیل شده است. قسمت بالا یا سرپوش دیگ از یک تکه فولاد مشابه جنس بدنه تشکیل شده و توسط پیچ و مهره به قسمت پائین متصل می شود. سرپوش دیگ از داخل با قشری از فولاد ضدزنگ پوشانیده شده و سوراخهایی روی آن برای حرکت چنگک های کنترل و لوازم اندازه گیری در نظر گرفته شده است.
مجتمع های سوخت در رآکتور VVER-1000:
مجتمع سوخت راکتور VVER-1000 مجموعه ای از میله های سوخت است که به صورت شبکه مثلثی با گام ۷۵/۱۲ میلی متر در مجتمع سوخت در کنار هم چیده شده اند. هر مجتمع سوخت راکتور VVER-1000 دارای ۳۱۲ میله سوخت می باشد. در هر مجتمع سوخت ۱۸ کانال برای میله های جاذب (هر میله کنترل شامل ۱۸ میله جاذب میباشد) و یک کانال هم در مرکز برای قرار گرفتن سنسورهای اندازه گیر نوترون وجود دارد. این کانالها در واقع لوله هایی هستند که از بالا در کلاهک و از پائین در دنباله توسط جوش محکم میشوند. هر میله کنترل دارای ۱۸ میله جاذب و یک میله مرکزی میباشد. این ۱۸ میله جاذب با پائین آمدن میله کنترل وارد ۱۸ کانال موجود در هر مجتمع سوخت میشوند و میله سنترال وارد کانال مرکزی مجتمع سوخت می گردد.
کاربرد مولدهای بخار عبارتست از:
- انتقال حرارت خنک کننده مواد اول به آب تغذیه مدار دوم و گرم کردن آن تا رسیدن به درجه حرارت نقطه جوش
- تبدیل آب تغذیه مدار دوم به بخار اشباع
- جذب رطوبت بخار و تولید بخار اشباع خشک.