اصول تصفیه آب و پسابهای صنعتی

تعریف های متفاوتی از تصفیه آب توسط متخصصان بیان شده است که هر کدام از نگاهی خاص به این مقوله نگاه کرده است . به طور کلی تصفیه آب یک موضوع بسیار گسترده ایست هم از لحاظ نوع استفاده و نقطه هدف و هم از لحاظ روش عملیات . تصفیه آب (Water purification)، به فرایندهایی گفته می‌شود که طی آن مواد شیمیایی نامطلوب، آلاینده‌های بیولوژیکی، جامدات معلق و گازها از آب آلوده حذف می‌شوند، تا قابل آشامیدن یا مصرف کشاورزی گردد. به طور کلی روش‌های مورد استفاده عبارتند از فرایندهای فیزیکی مانند فیلتراسیون، ته‌نشینی، تقطیر و فرایندهای زیستی مانند فیلترهای شنی و ماسه‌ای کند، کربن اکتیو (کربن فعال) و فرایندهای شیمیایی مانند کلرزنی، ازن‌زنی، دفلوکولانت، استفاده از تابش الکترومغناطیسی مانند میکروب‌کشی با پرتو فرابنفش. فرایند تصفیه آب ممکن است به کاهش غلظت ذرات معلق یا ذرات محلول در آب از جمله ذرات معلق، انگل‌ها باکتری‌ها، جلبک‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و طیف وسیعی از مواد محلول و ذرات معلق موجود در آب منجر شود.

کارخانه تصفیه فاضلاب یا ETP یک نوع روش تصفیه فاضلاب است که به ویژه برای تصفیه فاضلاب صنعتی و استفاده مجدد از آن طراحی شده است و هدف آن انتشار آب سالم به محیط زیست از اثر مضر ناشی از پساب است. می توان مشاهده کرد که تولید فاضلاب صنعتی به علت توسعه سریع صنایع مختلف که ترکیبی از آلودگی های خاص خود را ایجاد می کنند، بسیار محیط را آلوده می کنند. از این رو قوانین زیست محیطی تمام واحدهای صنعتی را جهت بهتر کردن پلنتهای تصفیه پساب به منظور جلوگیری از انتشار مستقیم فاضلاب های غیر تصفیه شده در آب ها هدایت کرده اند. پسماندهای صنعتی شامل مواد مختلف، بسته به صنعت. برخی از فاضلاب حاوی روغن و گریس هستند و برخی از آنها شامل مواد سمی (به عنوان مثال، سیانید) است. فاضلاب از کارخانه های غذا و نوشیدنی حاوی آلاینده های آلی قابل تجزیه هستند. از آنجایی که فاضلاب صنعتی دارای تنوع ناخالصی است، بنابراین نیازمند فناوری خاصی به نام ETP است. کارخانه ETP در سطوح مختلف کار می کند و شامل فرآیندهای مختلف فیزیکی، شیمیایی، بیولوژیکی و … می باشد.