اترنت گیگابیت IEEE 802.3z:

• به محض ارائه استاندارد ۸۰۲.۳u IEEE در سال ۱۹۹۵ کمیته اترنت در این موسسه مامور شد تحقیقاتش را برای افزایش سرعت اترنت به ۱Gbps آغاز کند.
• نتیجه این تحقیقات در قالب استاندارد IEEE 802.3z در سال ۱۹۹۸ به تصویب نهایی رسید و محصولات آن روانه بازار شد.

IEEE 802.3z / IEEE 802.3ab:

در استاندارد IEEE 802.3z برای اترنت گیگابیت که در سال ۱۹۹۸ ارائه شد استفاده از کابلهای ارزان قیمت cat5 پیش بینی نشده بود که این امر به گسترش استاندارد جدید می توانست لطمه جدی وارد کند. IEEE با درک این واقعیت در اسرع وقت قابلیت پشتیبانی اترنت گیگابیت را از کابلهای CAT5 (به طول ۱۰۰ متر) را افزود و نام استاندارد اترنت جدیدی را که از کابل های CAT5 پشتیبانی می کرد IEEE 802.3ab گذاشت. در استاندارد IEEE802.3ab از هر چهار زوج کابل های cat-5 بهره برداری می شد تا به نرخ ۱۰۰۰ مگابیت بر ثانیه برسد.

عملکرد دوطرفه همزمان اترنت گیگابیت:

با وجود اینکه اترنت گیگابیت با اترنت های قبلی سازگار است و از سرعتهای ۱۰,۱۰۰ هم پشتیبانی می کند اما موسسه ای که می خواهد از اترنت گیگابیت بهره ببرد خود را ملزم می داند هابهای قدیمی را کنار گذاشته و هر چند به صورت محدود، از فیبر نوری هم بهره جوید. همچنین برای استفاده از اترنت گیگابیت به صورت Full Duplex باید حتما از سوئیچ بهره برد. در این حالت تصادمی در کار نخواهد بود. چون سرعت ۱Gbps سرعت بسیار بالایی است لذا اگر سوئیچی که ایستگاه های متفاوتی با سرعت های مختلف به پورت هایش وصل هستند، جریان را کنترل نکند بافرها به زودی پر خواهد شد: در یک وقفه یک میلی ثانیه ای ۱۲۵۰۰۰ بایت در بافر جمع خواهد شد!

کنترل جریان در اترنت گیگابیت:

• فکر می کنید کنترل جریان چگونه صورت می گیرد؟
• یعنی سوئیچ وقتی می بیند دو ایستگاه متصل به آن یکی با نرخ ۱۰۰ و دیگری با نرخ ۱۰۰۰ کار می کند چگونه این ها را هماهنگ کند؟
• جواب فریم PAUSE: به زمان توقف ارسال و بیکاری که در فریم PAUSE تعیین و به طرف مقابل تحمیل می شود اصطلاحا Xoff گفته می شود. وقتی بافر به اندازه کافی تخلیه شد با ارسال فریم PAUSE با زمان صفر، به طرف مقابل اجازه ارسال داده می شود که به این فرمی اصطلاحا Xon گفته می شود.