انبار و فرآیند کار در انبار:
انبارداری یک خدمت اقتصادی است و عبارت از تهیه و نگهداری کالا به منظور عرضه به موقع آن یا گسترش دادن مدت عرضه آن است به نحوی که کالا برای مدت بیشتری قابل دسترس و مصرف باشد. در اقتصاد هر کشوری انبارداری ها حلقه هایی از زنجیره تولید، انتقال، توزیع و مصرف به شمار رفته و نقش اتصال و واسطه را در انتقال کالا از مناطق تولید به بازارهای مصرف وسپس توزیع محلی برعهده دارند.
درصد زیادی از سرمایه سازمان های بازرگانی و تولیدی را مواد اولیه و قطعات کالاهای ساخته شده و نیم ساخته تشکیل می دهد. لذا نگهداری و مراقبت دقیق از آنها و برقراری یک نظام صحیح اطلاعاتی برای کنترل موجودی های انبار بسیار ضروری بوده و با بهبود وضع انبارداری می توان جلو زیان های ناشی از بی دقتی در نگهداری کالا را گرفته و به میزان سود سازمان افزود.
تعریف انبار:
به محل و فضایی که یک یا چند نوع کالای تجاری، صنعتی، مصرفی، مواد اولیه یا فراورده های مختلف نگهداری می شود، «انبار» گفته می شود . از ترکیب چند انبار یک «مخزن » (دپو ) به وجود می آید . تعداد انبارها و مخازن هر سازمان به نوع و کیفیت کالاها و نیازها و بزرگی سازمان و نیز حدود تأثیر آنها در دستیابی به هدف های مورد نظر بستگی دارد.
اهداف انبار:
هدف از تشکیل و ایجاد انبارها چه در سازمان های دولتی و چه در سازمان های خصوصی، تهیه، سفارش دهی، تحویل گیری و نگهداری و تحویل کالاهای مورد نیاز سازمان است . انبارداری عبارت است از کلیه فعالیت های مربوط به تهیه و نگهداری و تحویل مواد و اقلام مورد نیاز سازمان در زمان مناسب و مدیریت انبارداری نیز برنامه ریزی و سازماندهی و هماهنگی و هدایت و کنترل عملیات انبارداری است .
وظایف انبارها:
- برنامه ریزی و مراقبت جهت حفظ مقدار موجودی هر یک از اقلام کالاهای مورد نیاز سازمان در شکل مطلوب خود.
- همکاری و مساعدت در خرید و تأمین و تهیه کالاها و کنترل و دریافت کالاهای خریداری شده.
- نگهداری کالا در انبار به نحو صحیح و تسریع در امر تحویل با رعایت مقررات و دستورالعمل های سازمان.
- اجرای وظایف فوق مطابق با اصول و ضوابط صحیح انبارداری، موجبات تسریع در انجام امور سازمان و تولید بی وقفه و مرغوب و صرفه جویی و کاهش هزینه های تولید را فراهم کرده و بنیه مالی سازمان را تقویت می نماید.