آبله مرغان (Chickenpox)، یکی از بیماری‌های خفیف و بسیار واگیردار است. این بیماری که در کودکان شایع‌تر است، توسط ویروس هرپس زوستر ایجاد می‌شود. در صورت شروع آسیکلویر در روز های اول و دوم بیماری ، از شدت بیماری و نیز از تعداد بثورات، کاسته می شود. آبله مرغان همانند آبله میمون، یکی از انواع بیماری آبله است. نشانه‌های زیر بیشتر در کودکان، خفیف بوده اما در بزرگ‌سالان، شدید هستند:
- خارش سطحی پس از یک روز
- سردرد
- حالت تهوع
- احساس خستگی مفرط
- تب
- درد شکمی یا احساس ناخوشی همگانی که ۲ ـ ۱ روز به درازا می‌کشد
بثورات پوستی که کم و بیش در هر جای بدن می‌تواند پدید آید؛ مانند روی پوست سر، آلت تناسلی، داخل دهان، بینی، گلو، یا مهبل. تاول‌ها ممکن است در نواحی بسیار گسترده‌ای از پوست باشند اما در دست و پا کم‌تر ظاهر می‌شوند. تاول‌ها در عرض ۲۴ ساعت می‌ترکند و در محل آن‌ها دلمه پایه‌ریزی می‌شود. هر ۴ ـ ۳ روز مجموعه هایی از تاول های جدید به‌وجود می‌آیند. بثورات ابتدا روی تنه، سپس سر و صورت و با شیوع کمتری روی دست و پا ظاهر می‌شوند. بثورات ابتدا پاپول هستند و سپس به وزیکول و پوستول و در نهایت به پوسته تبدیل می‌شوند. پاپول‌ها و وزیکول‌ها در زمینه‌ای اریتماتوز قرار دارند. از خصوصیات بثورات آبله مرغان، ظهور سریع آن‌ها و نیز وجود هم‌زمان پاپول، وزیکول و پوسته در یک زمان می‌باشد. خارش به‌طور تقریبی در همه بیماران وجود دارد. وزیکول می‌تواند در تمامی قسمت‌های مخاطی وجود داشته باشد. این ضایعات عموماً بعد از فروکش کردن تب ایجاد می‌شود. در بزرگ سالان یک سری نشانه مانند آنفلوآنزا نیز وجود دارد.
- اتیولوژی: Vzv عضو خانواده هرپس ویروس ها
- اپیدمیولوژی: انسان تنها مخزن آبله مرغان فوق العاده مسری بوده ومیزان حمله آن درافراد مستعدحداقل ۹۰ % است.افراد در هر دو جنس و تمام نژادهابه طور مساوی آلوده می شود بیماری در افراد مستعد دراواخر زمستان و اوایل بهار به شکل اپیدمی در می آید. کودکان در ۹ ـ ۶ (۱۰ ـ ۵) سالگی به طور شایع تری مبتلامی شوند و ۵۰%تمام مبتلایان را تشکیل می دهند. انتقال از طریق تماس مستقیم قطرات بزاق و هوا است.