اصول حاکم بر انتخاب الکترود:

1. جوش حاصل از الکترود باید از نظر مقدار ونوع عناصر، حداقل با فلز پایه برابری کند.
2. به غیر از الکترودهای سخت پوشی کربن الکترود باید از ۰.۱۵% وزنی کمتر باشد.
3. برای فلزات با کربن معادل بالای ۰.۳۵% فقط مجاز به استفاده از الکترودهای قلیایی هستیم.
4. برای موارد ضخامت بالا باید برای افزایش سرعت جوشکاری و کاهش تنشهای پسماند از الکترودهای باجایگزینی بالا استفاده نمود.

گروه بندی فولادها ـ گروه بندی بر اساس استاندارد AISI / SAE :

1. درصد عناصر آلیاژی =۰(ساده کربنی- plain carbon steel (
2. درصد عناصر آلیاژی ≥۱ ( میکرو آلیاژی- steel micro alloy)
3. ۱≥ درصد عناصر آلیاژی ≥ ۵ (کم آلیاژی- low alloy steel)
4. ۵≥ درصد عناصر آلیاژی ≥۵۰ (پر آلیاژی – high alloy steel)

انواع فولاد ساده کربنی:

1. درصد کربن ≥ ۰.۱% (کم کربن – low carbon steel)
2. ۰.۱ ≥ درصد کربن ≥ ۰.۳ ( نرم (کربنی) – steel mild)
3. ۰.۳≥ درصد کربن ≥ ۰.۶(کربن متوسط – medium carbon steel)
4. ۰.۶≥ درصد کربن ≥۱.۷ (پر کربن – high carbon steel)