برای احداث هر سازه باید اعضا‍ء به گونه ای طراحی شوند که تحمل بارهای وارده را داشته باشند. بار وارده از طریق سازه به زمین (خاک) وارد می‌شود. بنابراین لازم است خاک نیز تحمل بارهای وارده از طرف سازه را داشته باشد. همه خاک‌ها این توان را ندارند. بنابراین باید روشی اتخاذ نمود که وضعیت خاک از دیدگاه ظرفیت باربری، مقاومت برشی و نشست بهبود یابد. به این منظور، روش‌های زیادی در رابطه با تثبیت خاک مورد بررسی قرار گرفته است.
در این تحقیق هم با اضافه کردن درصدهای مختلف بامبو به خاک و آزمایش‌های مکفی و بررسی موارد فوق الذکر این نتیجه حاصل می‌شود که با افزودن درصدهای مختلف بامبو به خاک مقدار بامبو بهینه حدود ۴% وزنی می‌باشد که با افزایش آن ظرفیت باربری، مقاومت برسی و نشست بهبود می‌یابد.
انگیزه و دلایل و روش‌های تثبیت خاک:
خاک طبیعی محل عملیات ساختمانی همیشه برای اهداف موردنظر کاملاً مناسب نمی‌باشد و خواص مکانیکی خاک چه به عنوان مواد زیربنا و چه به عنوان ماده پر کننده خاکریز سد و غیره با توجه به اهمیت سازه و انتظار ما از آن و دیگر شرایط مربوط به سازه بایستی بهبود یافته و اصلاح گردد. به عنوان نمونه در نهشته‌های دانه‌ای، خاک طبیعی ممکن است خیلی شل باشد و نشست الاستیگ زیادی از خود نشان دهد. در چنین حالتی لازم است که قبل از احداث سازه، خاک متراکم شود تا وزن مخصوص و در نتیجه مقاومت برشی آن افزایش یابد.
تثبیت خاک‌ها بوسیله حرارت:
این روش اولین بار توسط استرالیایی‌ها ابداع شده است. روش کار به این صورت است که خاک‌های چسبنده را می‌سوزانند تا در اثر حرارت شدید تغییراتی در بافت این نوع کانی‌‌ها حاصل شده و باعث اتصال و یکپارچه شدن خاک گردد. بدین صورت ظرفیت باربری خاک افزایش یافته و غالباً خصوصیات موردنظر در تثبیت خاک‌ها برای آن حاصل خواهد شد. عمل حرارت دادن و سوزاندن می‌تواند با استفاده از کوره‌های متحرک و یا بکارگیری چاشنی و فتیله انجام شود.