مقدمه:
- تعریف قانون
- قاعده حقوقی
- قانون اساسی
- طریقه وضع قانون اساسی
- تفاوت قانون اساسی با قوانین عادی
- تعریف دولت
قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران:
- نهاد رهبری
- قوه مجریه
- قوه مقننه
- قوه قضائیه
نهاد رهبری:
- ولایت مطلقه فقیه (ا-۵۷ ق ا)
- تعیین رهبر (ا-۱۰۷ق ا)
- وظایف و اختیارات خبرگان رهبری (ا-۱۰۸ق ا)
- شرایط و صفات رهبر (ا-۱۰۹ق ا)
- وظایف و اختیارات رهبر (ا-۱۱۰ق ا)
- دارائی رهبر (ا-۱۴۲ق ا)
قوه مجریه:
قوه ای است که حکومت و اداره امور کشور را بعهده دارد.جز قانونگزاری و دادرسی، باقی شئون مربوط به اداره یک کشور ناشی از قوه مجریه است. در کشور ما اداره امور عمومی و اعمال قوه مجریه به جز اموری که مستقیما زیر نظر مقام رهبری (فرماندهی نیروهای مسلح …) توسط رئیس جمهور، هیئت وزیران و وزراء صورت می گیرد که اصطلاحا به این مقامات ارکان قوه مجریه می گویند.
وظایف و اختیارات قوه مجریه:
- تمرکز درآمدهای دولت در حسابهای خزانه داری کشور (اصل ۵۳)
- تهیه لوایح قانونی و تقدیم به مجلس (اصل ۷۴)
- مسئولیت اجرای قانون اساسی (اصل ۱۱۳)
- وظایف مذکور در سوگند نامه ریاست جمهوری (اصل ۱۲۱)
- امضاء مصوبات مجلس یا نتایج همه پرسی (اصل ۱۲۳)
- تصدی امور برنامه و بودجه و امور استخدامی کشور (اصل ۱۲۶)
- تعیین سفرای ایران در خارج از کشور (اصل ۱۲۸)
- اعطای نشانهای دولتی (اصل ۱۲۹)
وظایف و اختیارات قوه مجریه:
- ریاست هیئت وزیران (اصل ۱۳۴)
- انتخاب و عزل وزیران (اصل ۱۳۳)
- وضع تصویبنامه و آئین نامه (اصل ۱۳۸)
- صلح دعاوی و ارجاع به داوری (اصل ۱۳۹)
- اعطاء پناهندگی سیاسی (اصل ۱۵۵)
- تعیین و انتصاب مدیران ارشد اجرایی کشور
- تایید قرار دادهای بین المللی (اصل ۱۲۵)
- انتخاب معاونان و معاون اول رئیس جمهور (اصل ۱۲۴)
- رسیدگی به دارائی رئیس جمهور و معاونان و وزیران (اصل ۱۴۲)
- ممنوعیت بیش از دو شغل دولتی (اصل ۱۴۱)
فهرست عناوین مورد بحث:
الف) قوای حاکم در جمهوری اسلامی ایران
- نهاد رهبری
- قوه مقننه
- قوه مجریه
- قوه قضائیه
ب) شوراهای و مجامع تخصصی در قانون اساسی
- شورای موقت رهبری
- شورای نگهبان
- مجمع تشخیص مصلحت نظام
- شورای نظارت بر سازمان صدا وسیما
- شورای عالی امنیت ملی
- شورای باز نگری در قانون اساسی