اصالت تاریخی ـ سوال بزرگ:
- اگر واقعا طب سنتی روش موثری برای درمان بسیاری از بیماریها است چرا به یکباره ترک شده است؟
- آیا مردم نسبت به گنجینه علمی خود دچار فراموشکاری شده اند یا برنامه خاصی برای نابودی آن اجرا شده است؟
- آیا حذف یکباره حجامت از رفتارهای درمانی جامعه به علت بی تاثیر بودن آن بوده؟
- آیا طب رایج تحقیقی بر روی طب سنتی انجام داده و با بررسی علمی آن را رد کرده یا یک کودتای طبی اتفاق افتاده است؟
« تاریخ طب در ایران» نوشته دکتر سیریل الگود پزشک سفارت انگلیس در دربار قاجار انتشارات امیر کبیر، ۱۳۷۱ :
«مبارزه با طب سنتی از زمان شاه عباس صفوی که مقارن با ورود کمپانی هند شرقی به ایران بود، در دستور کار قرار گرفت لیکن به علت مقاومت مردمی هیاتهایی که در زمان صفویه به ایران می آمدند توفیقی به دست نیاوردند».
Fryer ، پزشک کمپانی هند شرقی در زمان صفویه:
«اینها اصلا عادت ندارند با مطالعات و تحقیقات جدید پیشرفت کنند و با همان تعصبی که به مقدسات متمسکند ، به اصول طب خود چسبیده اند». عصبانیت این پزشک از اعتقاد مردم به طب خود تلاش استعمار برای حذف طب سنتی شدت اعتقاد مردم آن زمان به طب سنتی در حد باورهای مذهبی. آیا اگر مردم که طبیعتا همیشه به سلامتی خود علاقمندند از طب سنتی خود نتیجه نمی دیدند و از آن راضی نبودند چنین به آن پایبندی نشان می دادند؟
دوران قاجار:
«ویژگی مهم دوران قاجار انتقال طب ابن سینا به طب هاروی و پاستور بود . هیاتهای نمایندگی که در این زمان به ایران می آمدند اغلب پزشک بودند و به این ترتیب طب غربی به ملایمت و آهستگی در سنگرهای طب سنتی نفوذ کرد». خزنده بودن حرکت جنگی به قصد تسلط فرهنگی.