برای تحریک سلول به محرک کافی نیاز داریم (Adequate stimulus). در آزمایشگاه برای تحریک سلول از الکترود تحریک (stimulating electrodes) که به دستگاه استیمولاتور وصل است استفاده میشود. دستگاه استیمولاتور جریان الکتریکی با مقدار قابل تنظیم (شدت محرک) را با فواصل زمانی قابل تنظیم به الکترودها وارد میکند. برای ثبت پتانسیل عمل به الکترودهای ثبت (recording electrodes) نیاز میباشد این الکترودها مقاومت خیلی کمی دارند و اختلاف پتانسیل های ناچیز را به دستگاه آمپلی فایر منتقل میکنند. دستگاه آمپلی فایر این ولتاژهای کم را تقویت میکند و به اسیلوسکوپ منتقل میکند و اسیلوسکوپ آنرا نمایش میدهد.
روشهای ثبت پتانسیل عمل:
- داخل سلولی : در این روش یک الکترود روی سطح و یکی در داخل سلول قرار داده میشود و پس از تحریک سلول با یک محرک کافی پتانسیل عمل در آن تولید میشود و اختلاف پتانسیل داخل نسبت به خارج ثبت میشود.
- خارج سلولی : که دو حالت دارد: الف) دوفازی (Biphasic) J ب) تک فازی (Monophasic)
با عبور جریان الکتریکی حاصل از پتانسیل عمل از زیر منطقه هر یک از الکترودها ولت سنج اختلاف پتانسیل بین دوالکترود خارج سلولی را نسبت به هم نشان میدهد با نزدیک کردن فاصله بین دوالکترود در ثبت دوفازی دو منحنی به هم نزدیک میشوند ساختمان عصب سیاتیک که حاوی تعداد زیادی آکسون نورون حسی میباشد که شامل فیبرهای نوع A آلفا، A بتا ، A گاما ، A دلتا و C میباشد و بنابراین هنگام ثبت پتانسیل از یک عصب مجموعه ای از پتانسیل عمل کل این فیبرها یکجا ثبت میشود که به آن پتانسیل عمل مرکب میگویند (compound action potential).