تصمیم گیری چند شاخصه و کاربردهای آن در مدیریت و مهندسی صنایع:

فرآیند تصمیم ـ فرآیند تصمیم گیری:

1. شناسایی نیازمندیهای تصمیم
2. تشخیص و تحلیل داده
3. ایجاد راه حل ها
4. انتخاب راه حل مطلوب
5. اجرای راه حل انتخاب شده
6. ارزیابی و بازخور

مدل های تصمیم گیری:

1. مدل های کلاسیک تحقیق در عملیات
2. مدل های تصمیم گیری چند معیاره

مدل های کلاسیک تحقیق در عملیات:

در این مدل ها تصمیم گیری فقط بر اساس یک هدف کمی مانند حداکثر کردن سود، حداقل کردن مسافت و … صورت می گیرد. برنامه ریزی خطی، برنامه ریزی اعداد صحیح و … از جمله این روش ها هستند که قبلا با آنها آشنا شده ایم.

تصمیم گیری چند معیاره (MCDM):

در اغلب تصمیم گیری ها مدیران به جای یک معیار خواستار بهینه کردن مقدار چندین معیار اعم از کمی و کیفی مانند حداکثر کردن سود، حداقل کردن اضافه کاری افزایش رضایت شغلی و …هستند. بدیهی است این معیارها به دلیل داشتن مقیاس های مختلف با هم قابل مقایسه نبوده و حتی در برخی مسائل با یکدیگر متضاد می باشند یعنی افزایش یک معیار باعث کاهش معیار دیگر گردد. بنابراین در تصمیم گیری با معیارهای چندگانه معمولا به دنبال گزینه ای هستیم که بیشترین مزیت را برای تمامی معیارها ارائه کند. از جمله این روش ها روش برنامه ریزی آرمانی است که قبلا با آن آشنا شده ایم.

معیارهای تصمیم گیری:

در تعیین گزینه های مختلف منظور از معیار عواملی است که تصمیم گیرنده به منظور افزایش مطلوبیت و رضایت خود مد نظر قرار می دهد.

معیار در تصمیم گیری ممکن است به دو صورت زیر ارائه گردد:

• هدف (Objective)
• شاخص (Attribute)