قلب یک عضو عضلانی توخالی است که در قفسه سینه بالای دیافراگم در فضای بین دو ریه قرار دارد و وزن آن در حدود ۳۰۰ گرم است. اندازه قلب تحت تاثیر عواملی مانند سن، جنس، وزن بدن، فعالیت جسمی و بیماری های قلبی قرار دارد. قلب از سه لایه تشکیل شده است: لایه داخلی اندوکارد، لایه میانی میوکارد، لایه خارجی اپیکارد. قلب در یک پوشش فیبروزی به نام پریکارد قرار دارد که خود دو لایه دارد: لایه خارجی پریکارد یا لایه جداری و لایه داخلی یا لایه احشایی. بین این دو لایه حدود ۳۰ میلی لیتر مایع وجود دارد. قلب دارای چهار حفره و چهار دریچه است.قلب راست که شامل دهلیز راست و بطن راست است، خون تیره را از ورید اجوف تحتانی و فوقانی گرفته و جهت اکسیژناسیون به ریه پمپ می کند و قلب چپ که شامل دهلیز چپ و بطن چپ می باشد،خون روشن را از ورید ریوی گرفته و به داخل آئورت پمپ می کند. بین دهلیز راست و بطن راست دریچه سه لتی تریکوسپید قرار دارد. بین دهلیز چپ و بطن چپ دریچه دو لتی میترال قرار دارد. دریچه های هلالی، دریچه های سه لتی هستند. دریچه هلالی بین بطن راست و شریان ریوی را دریچه ریوی و دریچه بین بطن چپ و آئورت را دریچه آئورت گویند.
- نکته: دریچه های قلب موجب جریان یک طرفه خون می شوند.
- نکته: در حالت طبیعی بطن راست در قسمت قدامی قلب در زیر جناغ واقع است و بطن چپ در یک موقعیت خلفی تر قرار دارد.