مس یکی از اجزای طبیعی خون و ریز مغذی ضروری می باشد. اخیراً توجه به مس و چند عنصر جزئی دیگر به دلیل اعمال بافتی و خطر بالقوه کمبود آنها افزایش یافته است. کبد، مغز، قلب و کلیه بالاترین غلظت مس را دارند. مقدار مس در ماهیچه ها کم است، اما به علت زیاد بودن توده ماهیچهای، تقریباً ۴۰ درصد کل مس بدن در عضلات اسکلتی قرار دارد. جذب، انتقال، ذخیره و دفع مس. جذب، انتقال، دفع و ذخیره مس با مکانیسم های بسیار کنترل شده انجام می پذیرد. میزان مس موجود در ترکیبات غذایی مهمترین پیش بینی کننده جذب آن می باشد و در صورت دریافت غذایی مقادیر کم مس جذب آن افزایش می یابد. عوامل کاهنده زیست دسترسی مس رژیمی عبارتند از:
- برخی آمینواسیدها و پروتئین ها
- آهن
- روی
- مولیبدنیوم
- ویتامین C
- کربوهیدرات ها
- تنظیم هموستاز مس بطریق جذب روده ای و ترشح از کبد صورت می گیرد.