ادب آداب دارد (بیان اهمیت و آثار مودب بودن در کودکان)

  • شناسه محصول: xf7jhe48
  • دسته:
  • تاریخ انتشار : 1399/08/08
  • آخرین بروز رسانی : 1401/03/07
  • تعداد فروش : 258
  • تعداد بازدید : 516

تومان2,000

جزئیات بیشتر

  • نوع فایل
    • پاورپوینت : 7 اسلاید
  • حجم مگابایت 1/50

اشتراک گذاری

  1. سروش
  • عنوان درس: ادب، آداب دارد
  • موضوع درس: اخلاق
  • هدف کلی: بیان اهمیت و آثار مودب بودن
  • روش‌های انتقال مفاهیم دینی: مسابقه‌ای، داستانی، حدیثی، کارتی، پاورپوینتی.

 

 

متن و محتوا:

 

  • امام على (ع) «لا زینَهَ کَالاْدبِ؛ هیچ زینتی مانند ادب نیست.»
  • آیا می‌توانید برخی از رفتارهای افراد با ادب را نام ببرید؟
  • برای آشنایی بیشتر با این رفتارهای مودبانه به نکات زیر توجه کنید …

 

 

  1. سلام و احوالپرسی:  یکی از رفتارهای مودبانه، سلام کردن به دیگران است. «سلام» از نام‌هاى مقدّس خداوند است. خداوند در قرآن به پیامبر مى‌فرماید: «وَ اِذا جاءَکَ الَّذینَ یُؤْمِنوُنَ بِایاتِنا فَقُلْ سَلامٌ عَلَیْکُمْ ؛ هرگاه کسانى که به آیه‌های ما ایمان دارند، نزدت آیند (به آنان ) بگو: سلام بر شما.» امام صادق (ع) درباره آداب سلام کردن فرمودند: «کوچک‌تر به بزرگ‌تر سلام کند و عابر به کسی که نشسته و گروه اندک به گروه بسیار سلام کند.»
  2. اجازه‌ی ورود: اجـازه گـرفـتـن بـراى ورود بـه مـنـزل یـا محل کار افراد ـ اگر چه صمیمى ترین دوست انسان بـاشـنـد ـ نـشـانـه‌ی ادب است. قرآن کریم ما را به این ادب نیز سفارش کرده و مى‌فرماید: یـا اَیُّهـَا الَّذیـنَ امـَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتّى تَسْتَاءْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى اءَهْلِها ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونََ فَاِنْ لَمْ تَجِدُوا فیها اءَحَداً فَلا تَدْخُلُوها حَتّى یُؤْذَنَ لَکُمْ وَ إِنْ قیلَ لَکُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ اءَزْکى لَکُمْ وَاللّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلیمٌ ـ اى کـسـانـى که ایمان آورده‌اید! در خانه‌هایى غیر از خانه‌ی خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید و بـر اهل آن خانه سلام کنید. این براى شما بهتر است. شاید متذکر شوید. و اگر کسى را در آن نـیـافتید، وارد نشوید تا به شما اجازه داده شود و اگر گفته شد ((بازگردید)) بازگردید؛ این براى شما پاکیزه‌تر است؛ و خداوند به آنچه انجام مى‌دهید، آگاه است. شاید کسى گمان نمى‌برد که آن دوستى بریده شود و آن دو رفیق که همیشه همراه یکدیگر بودند، روزى از هم جدا شوند. مردم یکى از آن‌ها را بیش از آن اندازه که به نام اصلى خودش بشناسند، به نام دوست و رفیقش مى‌شناختند. معمولاً وقتى که مى‌خواستند از او یاد کنند، توجه به نام اصلیش نداشتند و مى‌گفتند: «رفیق …». آرى او به نام «رفیق امام صادق» معروف شده بود، ولى در آن روز که مثل همیشه با یکدیگر بودند و با هم داخل بازار کفش‌دوزها شدند، آیا کسى گمان مى‌کرد که پیش از آن‌که آن‌ها از بازار بیرون بیایند، رشته‌ی دوستی‌شان براى همیشه بریده شود؟!
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.
اولین نفری باشید که دیدگاهی ارسال می کند.
  • آدرس ایمیل شما به هیچ وجه منتشر نخواهد شد.
  • فیلدهای الزامی با * مشخص گردیده است.

تنظیم کننده فایل

امیر پیرعلیلو

آخرین ویرایش‌ توسط: امیر پیرعلیلو

کارشناس پسیو هلدینگ های وب ـ مهندسی تجارت الکترونیک از دانشگاه تبریز ـ عضو شورای علمی دانشجویی دانشگاه مدیریت صنعتی