از وظایف لایه شبکه مسیریابی و هدایت بسته ها از مبدأ تا مقصد میباشد. انواع مسیر در مسیر یابی:
- مسیرهای مستقم: شبکه هایی را نشان میدهد که به طور مستقیم متصل هستند
- مسیرهای غیرمستقیم: نشان دهنده شبکه هایی است که از طریق یک یا چند دروازه قابل دستیابی هستند
- مسیرهای پیش فرض: شامل مسیرهای مستقیم یا غیرمستقیمی هستند که در صورت پیدا نشدن هیچ نگاشتی در جدول مسیریابی از آن استفاده میشود
مسیر یابی ها در روترها با استفاده از جداول روتینگ صورت میگیرد که انواع این جداول عبارتند از:
- Link-State Data Base (LSDB)
- Routing table (قراردادهای مسیریابی)
- Neighbour
مسیریابی ایستا (Static) در این روش مسیریابی به صورت دستی توسط مدیر شبکه انجام میگیرد. تعاریف باید به صورت دستی در هر مسیر یاب وارد شود. معایب:
- تنظیم دستی در شبکه های کوچک با تعداد کم مسیریا ب برای مدیر نسبتاً ساده است اما در شبکه های بزرگ علاوه بر افزایش حجم جداول مسیریابی هماهنگی جهت بروز رسانی آنها مشکلتر شده می شود.
- مسیرهای ایستا نمی توانند خود را با شرایط جاری شبکه وفق دهند.
- تا زمانیکه مدیر شبکه مسیرهای ایستا را به صورت دستی بروز نکند بسته ها نمی توانند از مسیر دیگری بروند. این روش در برخی جاها میتواند مفید باشد
نکته:
- تعریف مسیری که به طور اتوماتیک در شبکه منتشر نمی شود
- وقتی نیازی به سیاست های مسیر یابی پیچیده باشد
- ایجاد شبکه با امنیت بالاتر
- برای داشتن کارایی بیشتر در بهره وری از منابع