بررسی عوامل موثر در خودپالایی رودخانه:

آلودگى روزافزون رودخانه ها از حد خودپالایى گذشته و خسارات زیادى به محیط زیست آن وارد مى کند. فاضلاب  روستاهاى اطراف رودخانه، موادزاید، زباله و زه آبهاى اراضى کشاورزى آغشته به سموم دفع آفات و کودهاى شیمیایى درحاشیه رودخانه ازجمله منابع آلاینده آب رودخانه ها محسوب مى شوند. از این رو هدف اصلی این سمینار شناخت عوامل موثر در خودپالایی رودخانه ها می باشد.

خودپالایی: خود پالایی، باز سازی و برقرار سازی کامل یا بخشی از حالت اولیه یک رودخانه است که بوسیله فرایندهای طبیعی، به دنبال ورود ماده ای خارجی (طبیعت و عمدتاً انسان) که از لحاظ کمیت و کیفیت برای ایجاد تغییری قابل سنجش در خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی رودخانه کافی باشد، صورت می گیرد.

مروری بر ادبیات جهان ـ بررسی تاثیر آترازین و آلاکلار بر فرآیند خودپالایی رودخانه ها توسط کانکان درسال ۱۹۹۶ ـ کانکان جهت ارزیابی پیامدهای منفی این آفت کش ها برروی موجودات اتوتروفیک آبی از روش های زیر استفاده کرد:

• جلوگیری از جذب مواد غذایی خالص (۲۴ ساعت تست سمیت حاد)
• جلوگیری از رشد کلروفیل a موجود در جلبک Scenedesmus subspicatus (72 ساعت تست سمیت مزمن)
• نتایج تایج بدست آمده از مطالعات وی نشان داد که آترازین و آلاکلار عملا“تاثیری روی تجزیه بیولوژیکی ارگانیسم های هتروتروفیک ندارند در حالی که تاثیرمعکوس آنها روی ارگانیسم های اتوتروفیک مانند جلبکها قابل بررسی است

بررسی رودخانه willamette در ژانویه ۱۹۷۳ توسط USGS:

نتایج حاصله ازاین تحقیق، بالا بودن میزان نیتروژن وفسفررا دراین رودخانه نشان می دهد، در مقابل ،افزایش نرخ رشد جلبکها دیده نشده است. مدلهای ریاضی باید از فرضیات واطلاعات واقعی فرموله شوند. نتایج بدست آمده از نمودارها، عکسها و نقشه ها همچنین نشان می دهد که تصفیه ثانویه دبی منابع کانونی به طور موثری خصوصیات خودپالایی رودخانه را تغییر میدهد.