متابولیسم کبد حین فعالیت ورزشی:
- گلوکز رها شده حین فعالیت ورزشی کمک به حفظ هموستازی گلوکز خون و جلوگیری از هیپو گلیسیمی
- حین فعالیت ورزشی سبک تولید گلوکز خون ۳الی ۶ برابر زمان استراحت
- حین فعالیت های شدید میزان گلوکز ۷الی ۱۰ برابر زمان استراحت
- گلوکز طحال همراه با شدت تمرین به صورت خطی ۵۰ الی ۶۰ درصد vo2 max
- تمرینات استقامتی پاسخ تولید گلوکز کبدی در یک بار کاری معین سوختن چربیها
- در حین تمرینات متوسط ثابت ماندن سطح گلوکزخون با وجود برداشت گلوکز محیطی در عضلات
- شدت تمرین بیشتر از ۶۰ درصد vo2 max ا فزایش گلوکز خون همراه با برداشت گلوکز محیطی
بازده گلوکز کبدی در حین تمرین ـ گلیکوژنولیز و گلوکو نئوژنز:
- انتقال از استراحت به تمرین تولید گلوکز در کبد گلیکوژنولیز و گلوکو نئوژنز
- حین فعالیت های سنگین و متوسط کمتر از ۳۰ دقیقه اتمام ذخایر گلوکز طحالی گلیکوژنولیز
- نقش گلوکونئونزدر تولید گلوکز در حین ۶۰ دقیقه اول تمرینات سبک تنها ۵ الی ۱۵ درصد
- نقش گلوکونئونزدر تولید گلوکز زمان تمرین بیشتر از۶۰ دقیقه ۲۰ الی ۲۵ درصد
- برداشت پیش سازهای گلوکونئوژنز افزایش همراه با مدت تمرین
- حین فعالیت بدنی ا فزایش در فعالیت های آنزیمهای گلوکونئوژنیکی
- نقش نسبی گلیکوژنولیز و گلوکو نئوژنز مدت و شدت تمرین
- افزایش گلوکونئوژنز همراه با افزایش مدت تمرین و کاهش شدت تمرین
- روزه داری ۶۰ ساعته برداشت پیش سازهای گلوکوژنیک
- حین فعالیت های طولانی مدت کاهش در گلیکوژن کبد و عضله افزایش در گلوکونئوژنز کبدی تبدیل گلیسرول و لاکتات و اسید های آمینه به گلوکز
- افزایش ظرفیت گلوکو نئوژنیک همراه با فعالیت بدنی
- تزریق اسید مرکاپتوپیکولینیک سد گلوکونئوژنز کاهش تمرینات استقامتی حدود ۳۰ درصد در موشهای تمرین کرده وتمرین نکرده
- در انسان تزریق اتانول کاهش برداشت سوبسترای گلوکونئوژنیک مخصوصا“ کاهش برداشت گلوکز کبدی بعد از ۱۸۰ دقیقه در تمرینات سبک
- در افراد تمرین کرده نسبت به افراد تمرین نکرده محتوی گلیکوژن کبدی
- فعالیت گلیکوژنتیکی و فراخوانی گلوکز از کبد در حین فعالیت بدنی بستگی به محتوی گلیکوژن کبدی
تنظیم بازخورد تولید گلوکز کبدی:
- مکانیزم بازخورد نقش مهمی در تولید گلوکز کبدی افزایش گلوکز در عضلات تمرین کرده
- تغییر در گلوکز خون تغییرات مورد نیاز برای رهاسازی یا فراخوانی سوبسترا نقش مهم در تنظیم مکانیزم
- در آزمایشات تزریق گلوکز تغییر در گلوکز پلاسما حساس بودن گلوکز کبدی به سیگنال های بازخوردی بازداری از سیگنال های بازخوردی حین تمرینات تولید گلوکز
- برخی از مطالعات توقف تولید گلوکز در تمرینات
- برخی از مطالعات کاهش در تولید گلوکز افزایش در میزان RA
- آزمایشات افزایش گلوکز طحالی فلات ۱۰ دقیقه پس از تمرینات سبک
- در ادامه کاهش ۴ تا ۵ میلی مول در ۲۰ دقیقه
- تزریق فلوریزین افزایش از دست دادن گلوکز عدم کاهش سطوح گلوکز خون عمل جبرانی طحال
- این یافته ها نشان می دهد غیر مرتبط بودن مکانیزم فیدبک متابولیکی به گلیسیمی در حین تمرینات سبک
- بررسی نقش نسبی بازخورد (blood – borne) و مکانیسم عصبی در تنظیم تولید گلوکز از کبد
- تحریک ا لکتریکی عضلات فلج شده در بیماران قطع نخاعی
- در این مطالعه برداشت گلوکز حدود ۵۰% کاهش سطح گلوکز خون
- اهمیت فعالیت عصبی آ وران تولید گلوکز کبدی
- تحریکات الکتریکی پایانه های عصبی گلوکز پلاسما و گلوکز کبد
- مکانیزم های رفلکسی عصب آوران افزایش فراخوانی گلوکز در حین تمرین
- در حین خواب غیر فعال بودن عضله کاهش در میزان متابولیکی و برداشت گلوکز
- عدم نقش مکانیزم های هورمونی نقش اینتر لوکین ۶
تنظیم بازده مثبت تولید گلوکز کبدی:
- در حین تمرینات ا فزایش میزان گلوکز پلاسما وابسته به فعالیت سیستم عصبی مرکزی
- نقش مکانیزم بازخورد مثبت در تولید گلوکز کبدی سد کردن مراکز هیپوتالاموسی تحریکی
- سد کردن مناطق هیپوتالاتموس با استفاده از آنتا گونیست های آلفا آدرنرژیک افزایش گلوکز پلاسما در شنا
- تحریک مناطق حرکتی خلفی هیپوتالاموس و بازداری از بازخورد عضلات انقباضی در تولید گلوکز کبدی
- سد کردن تولید گلوکز ارتباط مستقیم با اعصاب و ارتباط غیر مستقیم با هورمونهای تنظیمی
- در آزمایشات همراه با سد عصبی عضلانی افزایش ابتدایی در میزان گلوکز پلاسما مستقل از سیگنال های بازخوردی ۳۰ ا لی ۴۰ درصد کاهش در تولید گلوکز کبدی
- نتایج یافته ها نیاز به سیستم عصبی مرکزی در حین تمرینات تولید گلوکز کبدی