آشنایی با گل ارکیده:

تیره میخک به راسته سانتروسپرمال و زیر راسته Caryophyllales تعلق دارد. گیاهان این راسته دارای دانه‌هایی با جنین خمیده و نعل اسبی شکل است که نام سنتروسپرمال را نیز از آن گرفته‌اند. این راسته دارای چندین زیر راسته است. گیاهانی علفی و بوته‌ای هستند و گاه با انشعابات و شاخه‌های فشرده بوته‌های بالشتکی یا کوسنی شکل را تشکیل می‌دهند. برگها ساده، بدون دندانه، باریک، کشیده یا درفش مانند، دارای گوشوارک و یا فاقد آن است. در گیاهان این تیره برگ ها معمولا فاقد دمبرگ هستند.

و در قاعده بهم متصل و ساقه در محل اتصال آنها متورم و برجسته می‌شود. گل اذین عموما گرزن دوسویه با گلهای نرماده، گاهی نیز تک جنس و یا پلی‌گام هستند. گلپوش ساده یا مضاعف، کاسه دارای ۵ قطعه آزاد یا کم و بیش بهم پیوسته، جام گل همیشه آزاد، گلبرگ ها ناخنک‌ دار یا بدون آن و جام در سطح درونی و در ناحیه گلو دارای زایده‌ای ناخنکی است که از کاسه قابل تشخیص است. تعداد پرچم ها متغیر و برابر با قطعات سایر حلقه‌ها یا کمتر از آنها است. مادگی دارای تخمدان زبرین یا نیمه زیرین مرکب از ۱ تا ۵ برچه بهم پیوسته است.

جنسهای تیره میخک در ایران ـ جنس دیافانوپترا:

گیاهان نیمه چوبی، کوتاه با شاخه‌های سفید عاجی، بند بندی در ناحیه بندها بسیار ضخیم، دارای برگ های متقابل، خطی و در انتها مدور. کاسه گل در قاعده برآمده و لوله‌ای و در انتها فشرده، گلبرگها صورتی، پرچم ها ۱۰ عدد دارای میله‌های نازک و نخی. تنها گونه این جنس دیافانو پتراخراسانیکا است که محل رویش آن رباط سفید بین مشهد و تربت حیدریه در خراسان ذکر شده است.

جنس وله زیا:

گیاهانی یکساله، کم و بیش کرکدار، دارای برجستگیهای غده‌ای شکل در سطح اندام با شاخه‌های محکم و برگ هایی باریک و خطی و نوکدار هستند و گل هایی صورتی با دمگل کوتاه دارند. کاسه گل فاقد کاسبرگ، گلبرگ ها ناخنک‌ دار است. این جنس نیز فقط یک گونه به نام وله زیاریژیدا دارد که در تهران و اطراف آن می‌روید.

جنس میخک:

گیاهانی یکساله یا چند ساله، با برگهای کامل، معمولا نازک و گندمی هستند. کاسه گل لوله‌ای با رگبرگ های متعدد در راس دارای دندانه و در قاعده بین ۲ تا ۱۶ برگه فلسی محصور شده است. گلبرگها کامل، دندانه دار یا کنگره‌دار هستند. میوه به صورت کپسول است. این جنس ۲۴ گونه دارد که در آذربایجان، شمال و ارتفاعات البرز و نواحی جنوبی و شرقی ایران می‌روید.