آبیاری قطره ای:
سیستم آبیاری قطره ای عبارت است از شبکه وسیعی از لوله های معمولاً باریک که آب تصفیه شده را به خاک نزدیک گیاه هدایت می کند و طی آن، آب با فشار کم از روزنه یا وسیله ای به نام گسیلنده از شبکه خارج و به صورت قطراتی در پای بوته ریخته می شود. آبیاری قطره ای تجارتی از اواسط دهه ۱۹۶۰ و بعد از پیدایش و وفور شیلنگ ها و ضمایم پلاستیکی ارزان قیمت آغاز شد.
انواع سیستم های آبیاری قطره ای:
- آبیاری قطره چکانی: پخش آهسته آب بر سطح خاک به صورت قطرات مجزا یا پیوسته، یا جریان های باریک از روزنه های ریز را آبیاری قطره چکانی می نامند.
- آبیاری زیر بستری: در این سیستم جریان آب وجود ندارد، بلکه یک فضای رطوبتی ملایم و نسبتاً یکنواخت بنام پیاز رطوبتی در اطراف ایجاد می شود.
لوله های فوق سوراخ دار نیستند بلکه اسفنجی هستند و فن آوری آن فوق به گونه ای است که با فشار خیلی کم (۶/۰ تا ۸/۰ بار) آب را از دیواره لوله تراوش می کند و پس از ایجاد یک فضای رطوبتی با اطراف خود به تعادل میرسد و به میزانی که ریشه گیاه آب را می مکد لوله هم تراوش می کند و در این سیستم هیچگونه تبخیری هم وجود ندارد. این لوله ها متناسب با نوع گیاه و شرایط آب و هوایی و اقلیم تولید می شوند. از مزارع بزرگ گرفته تا باغ ها، پارک ها و فضای سبز، جنگل های مصنوعی، زمین های ورزشی، گلخانه ها، باغجه های منازل و حتی گلدان های کنار پنجره و گلدان های معملی و … می توانند به این سیستم مجهز شوند. این لوله ها به دو صورت دستی و مکانیزه در زمین قرار داده می شوند.
نصب دستی:
برای این منظور ابتدا توسط کارگر ترانشه مربوه با عمق های تعیین شده و با عرض حدود ۳۰ تا ۴۰ سانتی متر حفر گردیده و پس از قرار دادن لوله، روی آن را با خاک مناسب و مخلوط با کود دامی پر میکنند تا محیط متخلخلی در اطراف لوله ایجاد شود.
نصب مکانیزه:
در این روش توسط شیارکن و یا زیر شکن های مناسب که توسط تراکتور کشیده می شود همزمان با ایجاد شیار لوله نیز خوابانیده می شود.