آلودگی پرتوها:

حادثه اتمی فوکوشیما ۱ : ۱۱ مارس ۲۰۱۱، در پی زمین لرزه ۹ ریشتری و سونامی رخ داد نشت مواد پرتو زا از نیروگاه هسته ای شماره ۱ فوکوشیما  بزرگ‌ترین فاجعهٔ اتمی پس از چرنوبیل از نظر پیچیدگی در مقام نخست فجایع اتمی جهان است. چرا که تمام رآکتورهای نیروگاه فوکوشیما در نتیجهٔ این رویداد با مشکل مواجه شد. در زمان وقوع زلزله، رآکتور ۴ خالی از سوخت بود و رآکتورهای ۵ و ۶ خاموش و کاملاً سرد بودند.  بقیهٔ رآکتورها، با وقوع زلزله به طور خودکار خاموش شدند و ژنراتورهای اضطراری شروع به کار کردند تا پمپ‌های آب را برای خنک کردن رآکتورها به کار بیندازند.

محوطهٔ نیروگاه با سدی دریایی محافظت می‌شد که برای مقابله با سونامی ۵٫۷ متری کفایت می‌کرد، ولی در برابر امواج ۱۴ متری که ۱۵ دقیقه بعد از زلزله آغاز شد، کاری از پیش نمی‌برد، در نتیجه محوطهٔ نیروگاه کاملاً در آب فرو رفت. ژنراتورها که در ارتفاعی پایین‌تر از سطح دریا قرار داشتند تابلوهای برق در طبقهٔ پایین رآکتورها واقع شده بودند، همگی زیر آب فرو رفتند. ارتباط با شبکهٔ برق قطع و کار خنک کردن رآکتورها متوقف شد. دمای رآکتورها از حد مجاز بالاتر رفت.  سیل و زلزله کمک‌رسانی از جاهای دیگر را تقریباً غیرممکن کرده بود.