آفت کش ها و کنترل شیمیایی “آفات”:
بروز آفات و الزام مبارزه شیمیایی:
- ناپایداری در اکوسیستمهای طبیعی و بر هم توازون آنها در اثر گسترش کشاورزی.
- کشش طبیعت برای مقابله با فشارهای وارده.
- بروز عوارض ناخواسته در کشاورزی از جمله پدیده آفات ، بیماری های گیاهی و علفهای هرز.
- بطور تقریب حدود یک سوم از محصولات کشاورزی در مراحل داشت و برداشت توسط ” آفات ” از بین میروند.
- مبارزه شیمیایی نه بهترین ، بلکه در عمل نیرومندترین سلاح مبارزه با آفات.
تاریخچه آفت کش ها:
- قدمت مبارزه شیمیایی با آفات و بیماریها به بیش از ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد میرسد.
- هومر شاعر و مورخ یونانی در ۱۰۰۰ سال قبل از میلاد در مورد کنه کش های گوگردی و خاصیت تدخینی آنها نوشته است.
- استفاده از ترکیبات آرسنیکی مخلوط با عسل در مبارزه با مورچه توسط چینیها در قرن ۱۶ میلادی.
- استفاده از نیکوتین برای مبارزه با مگس گیلاس در قرن ۱۷ میلادی.
- استفاده از گرد گلهای داوودی به عنوان حشره کش توسط ایرانیان و قبایل قفقاز در قبل از قرن ۱۸ میلادی.
- د.د.ت به عنوان اولین ترکیب شیمیایی در سال ۱۸۷۴ ساخته شد ولی در سال ۱۹۳۹ به خاصیت حشره کش آن پی بردند.
خصوصیات یک آفت کش شیمیایی ایده آل:
- تاثیر کافی روی آفت هدف.
- عدم تاثیر غیر مطلوب بر محصول سمپاشی شده.
- نداشتن یا حداقل اثر سوء بر حشرات مفید.
- از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد.
- در محصولات و مواد غذایی طعم و بوی نامطبوع ایجاد نکند .
- تحت شرایط جوی مختلف سمیت خود را علیه آفات هدف حفظ کند.
- بی خطر برای انسان و دام در شرایط سمپاشی و نگهداری.
- در محیط اسیدی و قلیایی به سرعت تجزیه نشود.
- در اکوسیستمهای کشاورزی و غیر کشاورزی و خصوصاً در زنجیره غذایی ایجاد اختلال نکند.
- و … .