حریق و اطفاء حریق:

• تعریف آتش: آتش عبارت است از یکسری عملیات شیمیایی و اکسیداسیون سریع حرارت زای مواد قابل اشتعال.
• تعریف آتش سوزی: آتش سوزی عبارت است از وجود شعله یا دود قابل مشاهده و یا استشمام بوی حاصل از سوختن مواد.

ماهیت حریق:

وقوع هر آتش نیاز به زمینه های فیزیکی و شیمیایی محل وقوع دارد. “اصولا” عوامل موثر در آتش سوزی متعدد میباشد. ولی برای ایجاد آتش وجود ۴ عامل زیر که به هرم آتش معروف است ضروری است و در صورت حذف تنها یکی از آنها ادامه حریق ممکن نیست:

• واکنش های زنجیره ای
• مواد قابل اشتعال
• حرارت
• اکسیژن

• اکسیژن: حداقل تراکم اکسیژن لازم در هوا برای آتش گیری %۱۶ می باشد. بیشتر حریق ها در %۱۵ اکسیژن هم تا حدودی برقرار می باشند. برخی از مواد مانند اکسید های آلی و اسید نیتریک نیز حین حریق بخشی از اکسیژن مورد نیاز خود را تامین می کنند. برای کنترل این حریق ها اقدامات ویژه لازم است.

• مواد سوختنی: تمام موادی که به نحوی قابلیت تجزیه و اکسیداسیون را دارند به عنوان ماده سوختنی قلمداد می شوند.این مواد می توانند جامد، مایع، گاز با منشا طبیعی یا مصنوعی باشند. سرعت سوختن یا گسترش شعله در مواد مختلف متفاوت است.

• حرارت: برای شروع هر آتش سوزی لزوما نیاز به درجه حرارت کافی میباشد. اگر حرارت کاهش یابد،دامنه حریق محدود و بالاخره خاموش میگردد. حرارت لازم در مطالعه آتش گیری مواد با دو اصطلاح تعریف می گردد:

1. نقطه شعله زنی (Flash point)
2. درجه آتش گیری (Ignition temperature)