آزمایش میدانی و طرح های درون آزمودنیها:

آزمایش میدانی: مردم اغلب هنگام تفکر درمورد آزمایشهای مختلف یک آزمایشگاه مجهز را متصور می شوند. البته آزمایشگاه مناسب الزاماً به یک آزمایش صحیح منجر نمی شود. یکی از مجموعه فعالیت هایی که منجر به افزایش موفقیت آزمایش می شود، آرایش تصادفی است (عدم وابستگی به مکان خاص).

تعریف: آزمایش میدانی عبارتست از انجام آزمایش در محیط طبیعی.

مزایای آزمایش میدانی:

1. افزایش توان آزمایش
2. تعمیم نتایج به شرایط طبیعی تر
3. تعمیم نتایج به گروههای مختلف
4. اطمینان از واقعی بودن واکنش آزمودنیها

دلایل استفاده از آزمایش میدانی:

1. اعتبار بیرونی (External validity): الف) یعنی تعمیم یافته های آزمایش به شرایط خارج از آزمایشگاه یا به عبارتی اولین هدف تعمیم یافته های آزمایشگاه به موقعیتی فراتر از آن است. هدف آزمایش میدانی پاسخ به این سؤال است:آیا نتایج آزمایشگاهی را می توان در شرایط طبیعی نیز بدست آورد؟ ـ ب) هدف دیگر تعمیم یافته های آزمایشگاهی به گروههای مختلف مردم است که با نمونه هایی که اغلب در آزمایشها به صورت داوطلبانه انتخاب می شوند،متفاوت هستند.(مثلاً انتخاب دانشجویان یک رشته خاص و …).
2. اعتبار سازه (Construct validity): در آزمایشگاه ممکن است به دلایل گوناگون(مثل رضایت آزمونگر و…)نتایج حاصله، واقعی نباشد و بیشتر جنبه ی تصنعی داشته باشد وبخواهند فرضیه مورد آزمون را تاًیید کنند. برای آزمودنیهای آزمایش میدانی تمام شرایط و فعالیت ها طبیعی هستند.پس احتمال پاسخ طبیعی بیشتر است ونمی خواهند فرضیه ای را رد یا تأییدکنند.در نتیجه سازه فرضی یا ساختگی ،اندازه گیری ومورد آزمون قرار نمی گیرد.
3. توان آزمایش: دلیل دیگر کمبود تعداد آزمودنیها در آزمایش می باشد.هر چه تعداد آزمودنیها بیشتر باشد،احتمال بروز تأثیرات مورد نظر نیز بیشتر می شود.

محدودیت های آزمایش میدانی:

هر چند آزمایش میدانی توان آزمون را بالا می برد وباعث اعتبا ربرونی وساختاری می شود، ولی نمی توان آن را برای همه زمینه ها مناسب دانست.این آزمایش ممکن است گاهی اعتبار درونی، ساختاری وبرونی خود را از دست دهد. گذشته از کمبود توان ممکن است غیر اخلاقی به شمار آمده و بیشتر از آنچه به نظر می رسد به زمان و انرژی نیاز داشته باشد.