تعریف محیط زیست: محیط زیست عبارتست محیطی شامل هوا، آب، خاک، منابع طبیعی، گیاهان، جانوران، انسان و روابط متقابل بین آنها که سازمان در آن فعالیت می نماید.
- محیط زنده: منابع انسانی ـ منابع طبیعی
- محیط غیر زنده: آب ـ هوا ـ خاک
تعریف آلودگی: آلودگی عبارتست از پخش یا آمیختن مواد خارجی به آب، هوا، خاک به میزانی که کیفیت فیزیکی، شیمیایی و یا بیولوژیکی آن را به گونه ای تغییر دهد که به حال انسان، سایر موجودات و آثار و ابنیه مضر باشد. طبق این تعریف آلودگی لزوما شامل خسارات فیزیکی نمی باشد. ایجاد وقفه در فعالیتهای انسانی خود آلودگی است. مثلا یک دریاچه را که نمی توان برای قایق سواری مورد استفاده قرار داد را آلوده می خوانند.
منابع آلودگی:
- الف : طبیعی: مثل فعالیت آتش فشان ها، زلزله و سیل
- ب: مصنوعی: رشد جمعیت، وسایل نقلیه موتوری و صنایع و …
آلودگیهای محیط زیست به دو دسته تقسیم می شوند:
- الف ) آلودگیهای غیر قابل تجزیه: مانند پلاستیک، لاستیک های سنتیک و …
- ب ) آلودگیهای قابل تجزیه: مواد آلی مثل فاضلاب انسانی و زایدات حیوانی و کشاورزی (لاشه حیوانات و انسان)
انتشار آلودگی بر حسب منبع آلودگی:
- الف ) منابع آلودگی مشخص، نقطه ای یا کانونی: مثل ورودی فاضلاب و یا دودکش کارخانه که به صورت عینی باعث آلودگی هوا می شود .
- ب) منابع آلودگی غیر مشخص، غیر نقطه ای یا غیر کانونی: مثل گازها و دودهای موجود در خیابان که به صورت عینی دیده می شود .
اقسام آلودگی های محیط زیست :
- آلودگی هوا
- آلودگی آب
- آلودگی خاک
- آلودگی صوتی
- آلودگی حرارتی
- آلودگی نفتی
- آلودگی رادیو اکتیو