تنظیم آب و الکترولیتهای بدن نقش بسیار مهمی در عملکرد صحیح سلولها دارد و اختلالات آنها می‌تواند بسیار خطرناک و حتی کشنده باشد. یونهای متعددی مانند هیدروژن (PH)، سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفات، منیزیم، آهن و … در خون قابل اندازه‌گیری هستند. اندام های متعددی در تنظیم آب و الکترولیتها دخیل هستند مانند کلیه، ریه، دستگاه گوارش، غدد عرق و … البته بخش مهمی از تنظیم آب و الکترولیتها در بدن توسط کلیه انجام می‌گیرد.
الکترولیت های شایع:
- سدیم
- پتاسیم
- کلسیم
- فسفر
- سدیم
هیپرناترمی ـ اتیولوژی:
- هیپوولمیک: سدیم ادرار ۲۰mEq/L> و اسمولاریته ادرار < 300-400mOsm/L ـ دیابت بی مزه، پوست، دستگاه گوارش، دفع کلیوی آب، بیماری (توبولی) کلیه، دیورزاسموتیک، نارسایی آدرنال
- هیپرولمیک: سدیم ادرار ۲۰mEq/L< و اسمولاریته ادرار: ۳۰۰mOsm/L ـ تجویز یاتروژنیک سدیم، فزونی مینرالوکورتیکوئید ـ کوشینگ، هیپرآلدوسترونیسم، هیپرپلازی مادرزادی آدرنال
- ایزوولمیک: دیابت بی مزه، پوست، دستگاه گوارش، دفع کلیوی آب، بیماری کلیه، دیورتیک ها
- تشخیص: علائم کلینیکی+ آزمایشات (الکترولیت ـ BS ـ BUN/Cr ـ Na ـ اسمولالیته ادرار و خون)