التهاب مفصل یا آرتریت (Arthritis) به برافروختگی مفصل که با ورم و درد و محدودیت حرکت همراه است، گفته میشود. (ایجاد عفونت در یک مفصل) فرهنگستان زبان فارسی برای آرتریت، واژه‌های بندآماس و مفصل‌آماس را تصویب کرده‌است. این التهاب و درگیری می‌تواند عاملی عفونی داشته باشد مانند آرتریت عفونی توسط استافیلوکوک طلایی و تب حاد روماتیسمی (استرپتوکوک) یا عاملی مزمن مانند آرتروز. آرتریت غیر عفونی در آرتریت روماتوئید (روماتیسم مفصلی) و نقرس، آرتریت ری اکتیو و آرتروز نیز دیده میشود. آرتریت می‌تواند یک مفصل یا هم زمان چند مفصل (پلی آرتریت) را درگیر کند. آرتریت می‌تواند در یک مفصل عودکننده باشد یا مرتب از مفصلی به مفصل دیگری تغییر مکان دهد (مهاجر). گاهی آرتریت صبحگاهی است یعنی صبح‌ها موقع بیدارشدن از خواب مفصل خشک و دردناک است. معمولاً مفصل درگیر دردناک، متورم و ملتهب است و محدودیت حرکتی دارد. در آرتریت اغلب سطح مفصلی و غضروف مفصلی درگیر هستند. عضلات، تاندن ها، غضروف مفصلی، پرده سینوویال، کیسه زلالی ممکن است دچار التهاب مفصلی شوند. این واژه (آرتریت) حداقل به صد نوع بیماری مفصلی اطلاق میشود.
علائم آرتری:
- تورم مفصلی (درگیر نمودن یک یا چند مفصل)
- سختی عضله
علل آرتریت :
- علت کاملا مشخص نیست
- برخی علت را فشار ناشی از پیچیدگی یا استرین یا صدمات مفصلی را علت بروز میدانند
- باکتری یا ویروس
- اختلال در ترشحات هورمونی یا سیستم عصبی
- اختلال متابولیکی
- فشارهای روانی طولانی مدت