کاربرد جغرافیای طبیعی در برنامه ریزی شهری و روستایی (رشته جغرافیا):
کاربرد ژئومورفولوژی در برنامه ریزی شهری و روستایی ژئومورفولوژی و آمایش شهری ـ در واقع ویژگی های ژئومورفیک و توپوگرافیک یک مکان جغرافیایی نه تنها در پراکندگی و یا تجمع فعالیت های انسانی موثر است، بلکه در نهایت یکی از عوامل موثر در شکـل و سیمـای فیزیکـی ساخت هـای فضـایی نیز به شمار می آید. به علاوه برنامه ریزی های زیربنایی شهر به دور از تأثیرات شرایط توپوگرافی نبوده و نیست، زیرا توپوگرافی محل و جهت گیری ناهمواری ها در مسایلی نظیر ساخت و ساز شهری و یا در ارگانیسم جابجایی جمعیت شهر و غیره نقش انکارناپدیری دارد.
به طور کلی واحد های ژئومورفیک و عناصر توپوگرافیک به صورت زیر بر یک شهر اثر می گذارند، که با توجه به آنها می توان برای شهرهای موجود و یا در شهرهای آتی اقدام به برنامه ریزی نمود:
- تأثیر در تکوین، پیدایش و به عبارت دقیق تر مکان یابی و جایگزینی شهرها
- اثر گذاری بر توسعه فیزیکی سکونت گاه های شهری و تعیین سمت توسعه آنها
- نقش پردازی در الگوی پراکنش و توزیع فضایی شهرها،حوزه نفوذ و ارتباط نقاط شهری
- تأثیر در مورفولوژی و نقشه (ساخت و بافت) شهری
- متأثر ساختن سازه ها، تأسیسات و شرایط خدمت رسانی شهری
- اثر نهادن بر فعالیت های اقتصادی شهر
- کاربرد در شناسایی مراکز فراغتی و استراحتی نواحی پیرامون شهرها