پرداخت دین دیگری در نظام حقوقی ایران:
اصل تعاون و همبستگی اجتماعی، قواعد اخلاقی و ضرورت های اجتماعی اقتضاء می کند که، اشخاص بتوانند دیون یکدیگر را ادا کنند. حقوق نیز در راستای این نیاز اخلاقی و اجتماعی، پرداخت دین دیگری را مجاز و آن را از اسباب سقوط تعهدات بشمار آورده است و تقریبا در حقوق تمام کشورها تعهدات، جز در فرضی که مباشرت متعهد در ایفای تعهد شرط شده باشد، می تواند بوسیله شخصی غیر از مدیون نیز ایفاء شوند و در این مورد حتی نیازی به اذن و رضای دائن و مدیون نیست و چنین ایفایی نیز موجب سقوط دین مدیون در مقابل دائن است (مواد ۲۶۷ و ۲۶۸ قانونی مدنی ایران، مواد ۱۲۳۶ و ۱۲۳۷ قانونی مدنی فرانسه).