وُضو شستن صورت و دست ها و همچنین مسح سر و پاها با قصد قربت و با آدابی خاص است. وضو به خودی خود مستحب است. اما شرط درستی نماز، طواف و برخی دیگر از عبادات انجام آنها با وضو است. بدون وضو، لمس خط قرآن و لمس نام خدا جایز نیست. وضو گرفتن در مواردی از جمله رفتن به مسجد و قرائت قرآن کریم، مستحب است. بنابر منابع تاریخی، حکم وضو در آغاز بعثت پیامبر، در مکه بیان شد. آیه ششم سوره مائده و همچنین بیش از ۴۰۰ روایت از معصومان، درباره وضوست. وضو و گاه تجدید وضو، در احادیث، موجب پاک شدن گناهان، از میان رفتن غضب، طول عمر، نورانی شدن چهره در محشر و افزایش روزی دانسته شده است. وضو را می‌توان به شیوه های ترتیبی و ارتماسی انجام داد. در وضوی ترتیبی، ابتدا صورت و سپس دست ها شسته شده و پس از آن، مسح سر و پاها انجام می‌شود، اما در وضوی ارتماسی، صورت و دست ها در آب فرو برده می‌شود و پس از آن مسح سر و پا با دست صورت می‌گیرد. در صورتی که باز کردن روی زخم دشوار باشد یا ضرر داشته باشد، باید وضوی جبیره‌ای گرفت.
توجه : فایل فوق از دو فایل مجزا ۳۳ و ۲۵ اسلایدی تشکیل شده است.