آبهای سطحی:
آب های سطحی (Surface water) به آبهای موجود بر سطح زمین مانند آب موجود در یک رود، دریاچه، تالاب یا اقیانوس گفته می‌شود که در مقابل آب های زیرزمینی و آبهای جوی قرار می‌گیرد. آب های سطحی غیرشور از راه بارندگی و رسیدن آبهای زیرزمینی به سطح زمین تأمین می‌شود. مقداری از این آب‌ها از طریق تبخیر سطحی و نفوذ به زمین و تبدیل به آبهای زیرزمینی، استفاده توسط گیاهان جهت ترادمش، استخراج توسط انسان جهت کشاورزی، شرب و صنعت یا ورود به دریاها و تبدیل به آب شور از دست می‌رود.
آب سطحی شامل:
- آب باران
- پساب
- رودخانه دائمی
و مانند آن ها می‌باشد. فعالیت های انسان می‌تواند منجر به افزایش میزان ترکیبات موجود در آب سطحی شوند. به عنوان مثال، فاضلاب های حاوی مواد آلی که به آب سطحی اضافه می‌شوند. بنابراین تشخیص کیفیت آب های سطحی و اثرات فعالیت های انسان بر روی کیفیت آب ها از اهمیت بالایی برخوردار است. منظور از کیفیت آب خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی آن می‌باشد. پارامتر‌های فیزیکی شامل رنگ، بو، درجه حرارت، مواد جامد، کدورت، روغن و چربی می‌باشد.
پارامتر‌های شیمیایی مربوط به مواد آلی شامل (BOD) اکسیژن مورد نیاز بیوشیمیایی (COD) اکسیژن مورد نیاز شیمیایی (TOC) کل کربن آلی و (TOD) کل اکسیژن مورد نیاز می‌باشد. پارامتر‌های شیمیایی غیر آلی شامل شوری، سختی، PH، اسیدی بودن، قلیائیت، موادی شامل آهن، منگنز، کلراید‌ها، سولفاتها، سولفید‌ها، فلزات سنگین، نیتروژن و فسفر‌ها می‌باشد و پارامتر‌های بیولوژیکی شامل کلیفرم‌ها، کلیفرم‌های مصنوعی، پاتوژن‌های ویژه و ویروس‌ها می‌شوند [Canter, L.W., 1996].