گزارش ملی ازدواج و خانواده:

ازدواج به عنوان مقوله ای اجتماعی به رغم ثبات زیادی که همواره بر نفس آن حاکم بوده، بسیار تحت تأثیر شرایط حاکم بر جامعه جدید قرار گرفته است. هر چند تحولات در ازدواج در جوانان امری ضروری و اجتناب نا پذیر است، اما آنچه ازدواج در جهان معاصر را متفاوت از گذشته ساخته، دامنه تحولات در ازدواج است که در نتیجه تغییرات بسیار در ساختارهای اجتماعی اتفاق افتاده است. تردیدی وجود ندارد که ساختارهای اجتماعی جدید، شرایط ضرورتهای جدیدی را برای ازدواج رقم زده و موجب بروز تمایزات آشکاری میان شیوه ها و ساختار های ازدواج در جامعه سنتی و جدید شده است. مهمترین پیاند تحولات یاد شده، تأخیر در سن ازدواج جوانان دختر و پسر و همچنین وقوع ازدواجهای نا موفقی است که نهایتاً به طلاق و جدایی می انجامد.

با تعویق در وقوع ازدواج، یکی از نیازهای فطری نسل جوان بی پاسخ می ماند وتبعات نا خوشایند فردی و اجتماعی بسیاری را به دنبال می آورد. پیدایش یأس و نا امیدی و بالاخره افسردگی، بروز خلاء عاطفی و احساس تنهایی و همچنین گسترش فساد و فحشا از جمله تبعات نا مطلوب تعویق در وقوع ازدواج است که در حال حاضر به شکل مشکل اجتماعی در آمده است. به نظر می رسد پیش از آنکه این مشکل به بحرانی غیر قابل حل تبدیل گردد،می باید برای حل و رفع آن دست به برنامه ریزی بزنیم و برای تحقق چنین امری نیازمند شناخت موضوع از جنبه های گوناگون هستیم.

جوانان ۲۹ – ۱۵ سال کشور:

این تحقیق با استناد به نتایج سرشماری و نیز نمونه گیری های منتشر شده از سوی مرکز آمار ایران و همچنین با استناد به ارقام ارائه شده از سوی دیگر سازمانها و مراکز ذی ربط به بررسی تغییرات ایجاد شده در ازدواج جوانان پرداخته است. متغیر های مورد بررسی در این تحقیق عبارتند از: تعداد واقعه ازدواج، نرخ رشد ازدواج، سن ازدواج، چگونگی وضعیت زناشویی جوانان به تفکیک سن و جنس، وضعیت سکونت در کشور، سواد و رابطه آن با ازدواج و همچنین اشتغال و رابطه آن با ازدواج.

در این پژوهش با توجه به متغیر های یادشده و با بهره گیری از منابع مکتوب در زمینه ازدواج جوانان به تبیین و تحلیل علل موجده شرایط جدید ازدواج پرداخته شده است. همچنین روش و متدلوژی تحقیق، روش توصیفی ـ تحلیلی می باشدو در آن از تکنیک مقایسه ای مبتنی بر داده های آماری بهرهه گرفته شده است.در این نوشته همچنین با بهره گیری از تحقیقات انجام شده در سازمان ملی جوانان و به منظور بررسی موانع ازدواج جوانان میزان تأثیر متغیر های در به تأخیر انداختن ازدواج جوانان مورد ارزیابی قرار گرفته است.

ترس از مشکلات و سختی های پس از ازدواج:

• نداشتن شغل
• نبودن امکان آشنایی
• ناتوانی مالی والدین در تدارک ازدواج برای فرزندان
• و …

سهم رو به کاهش بزرگسالان ازدواج کرده:

گرچه شمار بزرگسالانی که بتازگی ازدواج کرده اند از سال ۱۹۷۰ تا کنون ۲۳ درصد رشد یافته (از ۲۵ میلیون در سال ۱۹۷۰ به ۱۱۶ میلیون در سال ۱۹۹۶ رسیده)، اما تعداد بزرگسالان ازدواج نکرده به طور چشمگیرتری افزایش پیدا کرده و از ۳۸ میلیون نفر به دو برابر یعنی ۷۷ میلیون رسیده است. (جدول ۲-۱) وضعیت تأهل افرا ۱۸ ساله و بیشتر: در سال ۱۹۷۰ و ۱۹۹۶ (ارقام به هزار است).