توسعه صنعت توریسم و نقش امنیت ملی و فراملی:
بحث امنیت و صنعت گردشگری دارای اثرگذاری متقابلی است به گونه ای که از یک سو تامین امنیت باعث رونق بازار گردشگری و از سوی دیگر رونقاین صنعت باعث ایجاد شناخت کشور و منطقه با ضرایب امنیتی بالا تر در جهان میگردد و میتواند ساختار سیاسی و اجتماعی کشور را در رسیدن بهاهدافش یاری کند. جمهوری اسلامی ایران با قرار گرفتن در منطقه غرب آسیاو در میان کشورهایی با بحران های سیاسی و اقتصادی، تا اندازه ایفرصت استفاده بهینه خود از تمام ظرفیت های موجود گردشگریش را در گرو نا امنی های منطقه ای از دست داده است.
مقدمه:
امنیت را میتوان در ابعاد گوناگون زندگی انسان مورد تحلیل و بررسی قرار داد. این موضوع به تنهایی ادامه حیات جوامع عصر حاضر بلکه از دیر باز به آن از منظر یک نیاز فردی از سلسله نیازهای مازلو توجه شده است و رسیدن به آن، آدمی را برای تحقق اهدافش یاری می نماید. امنیت نه تنها در زندگی فردی انسانها بلکه پس از تشکیل اجتماعات انسانی و مقابله آنها با ساز و کارهای جدید مدیریت جوامع و تلاش در پی یافتن راه حل های رهبری اهمیتی دوچندان یافت.
تهیه برنامه های مدیریتی و مشخص کردن سیاست های مرتبط با توسعه گردشگری چه در بخش داخلی و چه در بخش برون مرزی نیاز به ایجاد امنیت در دو بخش دارد:
- ایجاد امنیت و اعتماد زایی نسبت به سرمایه گذاری و ایجاد زیرساخت ایجاد امنیت و افزایش ضریب آن با هدف اعتماد زایی در بخش دولتی و خصوصی در جهت افزایش سرمایه گذاری و ایجاد زیرساختهاست.این ایجاد امنیت میتواند راه را برای سرمایه گذاریهای خارجی نیز ایجاد کند.
- ایجاد امنیت و آرامش روانی در بین مصرف گنندگان این صنعت با ایجاد زیرساختها تلاش بعدی در جهت شناساندن سرزمین مقصد چه در بخش خصوصی و چه در بخش خارجی به عنوان یک جاذبه امن و قرار گرفتن آن در امنیت قابل اطمینان می باشد.
امنیت فرا ملی:
جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب آسیا همجوار کشورهایی همچون افغانستان، پاکستان و عراق قرار گرفته است. اوضاع سیاسی این کشورها حاکی از آن است که ایران را منطقه ای بحران زده احاطه کرده است و آینده مبهم همسایگان جنگ زده جمهوری اسلامی ایران، روند توسعه و رشد این کشور را در بسیاری از مسائل تحت الشعاع قرار داده است.