CRP یا احیای قلبی ریوی، به کلیه اقداماتی گفته می شود که برای باز گرداندن اعمال حیاتی دو عضو مهم قلب و مغز در فردی که هوشیاری خود را در اثر مرگ بالینی از دست داده است انجام می شود و هدف از CPR جلوگیری از ایجاد مرگ مغزی و حفظ ارگان های حیاتی می باشد … .

حمله های قلبی:

اختلال ناگهانی در عمل عادی قلب پی آمدهای وخیمی بدنبال دارد. این حالت زمانی پیش می آید که یک تکه لخته خون را شریان کرونر را مسدود کند و باعث شود که خون به ماهیچه قلب نرسد(انسداد کرونر- ترمبوز) یا اینکه قلب به دلیل دیگری از کار بایستد. (ایست قلبی)

انسداد کرونر ـ عوارض و نشانه ها:

• فشار ناگهانی در مرکز سینه(که گاهی اوقات می توان آنرا به دل درد شدید ناشی از عدم هضم غذا تشبیه نمود) این درد احتمالاً بسوی بازوها، گلو، آرواره یا پشت کشیده می شود.
• سرگیجه و منگی ناگهانی که باعث می شود مصدوم بنشیند یا به دیوار تکیه دهد. پوست ممکن است خاکستری شود؛ لبها و دستها و پاها ممکن است کبود شوند(سیانوز)
• عرق فراوان که ممکن است به تدریج ببیشتر شود.
• تنگی نفس.
• ضربان سریع که ممکن است ضعیف و نامنظم شود.
• عوارض و نشانه های شوک.
• بیهوشی ممکن است دست بدهد.
• تنفس و ضربان قلب ممکن است بایستد.

هدف:

به حداقل رساندن فعالیت قلب بوسیله قراردادن مصدوم در حالت مناسب و راحت.رساندن سریع مصدوم به بیمارستان، برای مسئول آمبولانس این موضوع را روشن کنید که احتملاً با یک حمله قلبی روبرو هستید. برای بکارگیری روشهای نجات زندگی آماده باشید.

درمان:

1. اگر مصدوم بهوش است، او را با ملایمت نگه دارید و در یک وضعیت نیمه خوابیده قرار دهید. سر و شانه هایش را تکیه بدهید و زانوهایش را خم کنید.
   نباید بگذارید که مصدم بیخودی حرکت کند چون اینکار باعث فشار اضافی به قلب خواهد شد.
2. پوششهای تنگ به دور گردن، سینه و کمر را شل کنید.
3. اگر مصدوم بیهوش شد اما به صورت عادی نفس می کشید او را در وضعیت بهبود قرار دهید.
4. اگر تنفس و ضربان ایستاد، روشهای نجات زندگی را بلافاصله شروع کنید.
5. میزان تنفس، نبض و سطح هوشیاری را هر ۱۰ دقیقه یکبار آزمایش کنید.
6. مصدوم را به صورتی که وضعیت درمانی اش حفظ شود با برانکارد به بیمارستان برسانید.