مناقصه عبارت است از روشی برای خرید کالا یا خدمات که تمامی پیشنهادهای رسیده در یک زمان و در حضور پیشنهاد دهندگان بررسی شده و پایینترین قیمت قبول میگردد. “مناقصه” فرآیندی است رقابتی برای تأمین کیفیت مورد نظر (طبق اسناد مناقصه) که در آن تعهدات موضوع معامله به مناقصهگری که کمترین قیمت را پیشنهاد کرده باشد، واگذار میشود و مناقصه برای دسترسی به دو مؤلفه اساسی در خرید کالا و خدمات، به اجرا گذارده میشود.
تفاوت مناقصه با مزایده در این است که جای خریدار و فروشنده عوض میشود:
در این جا خریدار تقاضای خود را برای کالا یا خدماتی اعلام میکند و فروشندگان پیشنهاد قیمت فروش را اعلام میکنند و این قیمت برای به دست آوردن معامله به طور مرتب کاهش مییابد. در پایان پایینترین قیمت برنده مناقصه خواهد بود.
قانون برگزاری مناقصات
فصل اول ـ کلیات
ماده ۱ ـ کاربرد:
- الف ـ این قانون به منظور تعیین روش و مراحل برگزاری مناقصات به تصویب میرسد و تنها در معاملاتی که با رعایت این قانون انجام میشود، کاربرد دارد.
- ب ـ قوای سهگانه جمهوری اسلامی ایران اعم از وزارتخانهها، سازمانها و مؤسسات و شرکتهای دولتی، مؤسسات انتفاعی وابسته به دولت، بانکها و مؤسسات اعتباری دولتی، شرکتهای بیمه دولتی، مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی(درمواردی که آن بنیادها و نهادها از بودجه کل کشور استفاده مینمایند)، مؤسسات عمومی، بنیادها و نهادهای انقلاب اسلامی، شورای نگهـبان قانون اساسی و همـچنین دستگاهها و واحدهائی که شمول قانون بر آنها مستلزم ذکر یا تصریح نام است، اعم از اینکه قانون خاص خود را داشته و یا از قوانین و مقررات عام تبعیت نمایند نظیر وزارت جهادکشاورزی، شرکت ملی نفت ایران، شرکت ملی گاز ایران، شرکت ملی صنایع پتروشیمیایران، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، سازمان بنادر و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران، سازمان صدا و سیمایجمهوری اسلامی ایران و شرکتهای تابعه آنها موظفند در برگزاری مناقصه مقررات این قانون را رعایت کنند.