آشنایی با فعالیت های سازمان آتش نشانی تبریز

ارتباط شهر تبریز با گروهی از شهرها و قلعه‌های همزمان با دوران مادها، در میان محققین مورد مشاجره ی فراوان قرار گرفته‌است. تعدادی از محققین بر این عقیده‌اند که دژ «تارویی ـ تارمکیس»، که نام آن در کتیبه ی سارگن دوم ـ پادشاه آشور در بین سال‌های ۷۰۵ تا ۷۲۱ پیش از میلاد مسیح ـ آمده‌است، در محل شهر کنونی تبریز قرار دارد. این دژ بنابر کتیبه ی سارگن، محل نگه‌داری اسب‌های ذخیره ی سواران اورارتو بوده‌است که در حمله ی آشوری‌ها ویران شده‌است. شهر کنونی تبریز برروی خرابه‌های شهر «تَوْرِژ» (بارها) بنا شده‌است. تورژ یکی از با اهمیت‌ترین مراکز بازرگانی منطقه بوده‌است و به‌عنوان پل ارتباطی میان شرق و غرب اهمیت فراوانی داشته‌است. این شهر در زمان حکمرانان اشکانی‌تبار ارمنستان، پایتخت این منطقه بوده‌است. هرچند ولادیمیر مینورسکی در دانشنامه ی اسلام این نظریه را رد کرده و بیان می‌کند این داستان که شاه اشکانی‌تبار ارمنستان به‌خاطر انتقام کشته‌شدن اردوان (آخرین پادشاه اشکانی) به‌دست اردشیر بابکان (بنیان‌گذار سلسله ی ساسانی) تبریز را اشغال کرده و این شهر را پایتخت ارمنستان قرار داده‌است، تنها براساس نوشته‌های واردان -تاریخ‌ نگار ارمنی در قرن چهاردهم میلادی ـ در منابع قدیمی به چنین چیزی اشاره نشده‌است و این روایت ریشه‌ای عامیانه دارد. در کتاب تاریخ ایران (چاپ دانشگاه کمبریج) آمده‌است که شهر تبریز در اوایل دوره ی ساسانی (سده ی سه یا چهار میلادی) بنا شده‌است و یا به احتمال بیش‌تر در سده ی هفتم این واقعه روی داده‌است.